Najlepsza odpowiedź
Najpierw usiądź w cichym pokoju. Absolutnie żadnego hałasu. Nie samochody, dzieci, zwierzęta, telewizja czy muzyka. Następnie wygrzej się przez chwilę w ciszy i wyobraź sobie siebie przed nasiąkniętym śniegiem lasem. Potem cicho przeczytaj wiersz na głos.
Chyba wiem, czyje to lasy. Jego dom jest jednak we wsi; Nie zobaczy, żebym tu się zatrzymywał Żeby patrzeć, jak jego lasy zapełniają się śniegiem.
Mój mały koń musi uważać to za dziwne Zatrzymać się bez wiejskiego domu w pobliżu Między lasem a zamarzniętym jeziorem Najciemniejszy wieczór w roku.
Potrząsa dzwoneczkami uprzęży, aby zapytać, czy jest jakiś błąd. Jedynym innym dźwiękiem jest zamiatanie łagodnego wiatru i puszystego płatka.
Lasy są piękne, ciemne i głębokie, ale obiecuję dotrzymać, I mile do przejścia, zanim zasnę, I mile do przejścia zanim zasnę.
Ten wiersz nie jest tak bogaty w symbolikę w porównaniu z „Mending Wall” czy „The Road not Takeen”, jest jedynie komentarzem duszpasterskim do pięknej sceny. Jednak osobiście chciałbym myśl o mówcy jako o bogaczu, który wszędzie spieszy się, robiąc interesy, ale nigdy tak naprawdę nie kwestionował swojego stylu życia. Ale coś w głośniku sprawia, że przestaje oglądać to drewno. Zauważamy, że zaprzestanie robienia tego nie jest czymś, co Mówiący zwykle to robi. Pyta, czy właściciel lasu go zobaczy, martwi się opinią konia, a koń potrząsający uprzężą sprawia wrażenie mówiącego, że koń myśli, że ten człowiek jest dziwny, a nie tylko koń jest zimny lub chce zmienić postawę. Jednak te obawy są zagłuszane przez piękno lasu i relatywną cisza wiatru i śniegu. Kiedy mężczyzna odchodzi, widzimy, że nadal wróci do swojego starego życia. Obiecuje nie ruszać się. To jeden z wielu powodów, dla których poezja Roberta Frosta zyskała tak krytyczne uznanie. Nie są nakazami moralnymi, a raczej zaproszeniem do rozmowy. Niech lasy zmieni ciebie i twój światopogląd … albo nie. Widzimy jednak, że na pewno dotknęli człowieka, zamyślając zadumę na temat jego śmiertelności, zamykając wiersz. Symbolicznie można by przypuszczać, że Robert Frost atakuje amerykański konsumpcjonizm i etykę pracy, ale o wiele łatwiej jest przyjąć ten wiersz Frosta takim, jakim jest. Refleksja.
Jako teoria marginalna, oddzielająca fakt od wiary, zawsze myślałem, że byłoby zabawne, gdyby wiersz był w rzeczywistości rozmową między człowiekiem a koniem, z których każdy mówił po jednym wersie, ale tego nigdy nie można było udowodnić ani udowodnić. Pomijając szalone teorie, wiersz ten jest również znakomitym wierszem dosłownie, z pięknym schematem rymowania i sylabiczną fakturą. Wahałbym się, czy szukać symboliki i uświadomiłbym sobie, że wiersz został napisany po nieprzespanej nocy przez Roberta Frosta, więc oczekiwanie, że mistrz napisałby jakieś głębsze znaczenie niż tylko odbicie śnieżnego lasu, byłoby nieznacznym ubóstwieniem zbyt ludzkiego człowieka.
Odpowiedź
Symbolizm:
Dom na wsi może być domem Boga, kościołem.
Las, jego lasy, mogą być życiem po życiu.
Zamarznięte jezioro to przeszłość. Kiedyś przyszłość, płynna i poruszająca, teraz zamarznięta.
Jeździec znajduje się między lasem a jeziorem. Uważa, że Bóg jest w kościele, a nie tutaj. Jego cała uwaga skupiona jest na lesie.
Mały konik jest siłą życiową, potrząsającą dzwonkami, aby przypomnieć jeźdźcowi, że przed wejściem do lasu jest jeszcze więcej.