Najlepsza odpowiedź
Niesamowite pytanie. Uważam siebie za pół-eksperta z I wojny światowej (prawdopodobnie znam tylko 75 procent tej sprawy). Ok, więc mówiąc w uproszczeniu, 1914 arcyksiążę Franz Ferdinad zostaje zamordowany. Austro-Węgry wypowiadają wojnę Serbii. Następują Niemcy. Rosja z zamiarem obrony Serbii wypowiada wojnę zarówno Austro-Węgrom, jak i Niemcom, wprowadzając zachodnią Francję, tworząc zarówno front wschodni, jak i zachodni. Niemcy planują maszerować przez Belgię, a porażka szybko zdobyć Paryż, a następnie wysłać całą armię do Rosji i wygrać wojnę. Niemcy maszerują przez Belgię, ale utkną w oporze niektórych sił, a Rosja została zmobilizowana szybciej niż oczekiwano, a teren w Belgiuku utrudnia mobilizację. Anglia przyłącza się do wojny po stronie sojuszników, ponieważ Niemcy przenoszą się do Belgii. Niemniej jednak Gemany z powodzeniem realizują swój plan coraz głębiej we Francji. Kiedy byli około 90 km od Paryża, miała miejsce pierwsza bitwa nad Marną. To jest punkt zwrotny wojny. W tej bitwie wojska angielskie i francuskie stawiają opór wojskom niemieckim i zatrzymują natarcie, a luka w liniach gemana kończy się rozdzieleniem armii i odcięciem jej komunikacji i jej zmuszeniem do powrotu wokół granicy Francji i Belgii, tworząc wojnę okopową i naprawdę żebractwo krwawych front zachodni ze względu na okopy, obie strony odpoczywają i są w stanie ponownie sprowadzić artylerię i więcej żołnierzy rozszerzających linie okopów na około 400 mil. Na froncie wschodnim po drugiej stronie Rosja naciska głęboko, ale zostaje przeciwstawiona Niemcom w bitwie pod Tennenbergiem. Punkt zwrotny na froncie wschodnim, gdzie druga armia rosyjska zostaje zniszczona, zabiera około 90 000 jeńców. Wojna utknęła w martwym punkcie, zwłaszcza w 1916 roku, w najbardziej krwawym roku, w którym strony na froncie zachodnim przeprowadzają ciężkie ataki, przynosząc ogromne straty i zyskując bardzo mało ziemi na tak ogromne ataki. w 1917 roku front wschodni zaczyna umierać z powodu wybuchu rewolucji rosyjskiej. W tym samym roku Stany Zjednoczone przystępują do wojny po stronie sojuszników z wielu powodów, ale najbardziej przekonującym było to, że Brytyjczycy pokazali USA telegraf z Niemiec do Meksyku, aby przyłączyli się do wojny po stronie mocarstw centralnych i zaatakowali wojska USUS nie wylądowały. do Europy do 1918 r., kiedy do Europy przyjeżdża 200 000 żołnierzy miesięcznie. W 1917 r. Niemcy rozpoczynają operację Kaisershlacht, masową ofensywę, która wciąga bardzo daleko w ląd, ale aliantom udało się obronić, podczas gdy niemiecka armia była wyczerpana i zmarnowano wiele zasobów. Podczas gdy sojusznicy stawali się coraz silniejsi, rozpoczęli kontrofensywę i Austro-Węgry upadły, a następnie Niemcy podpisały 11 listopada 1918 r. Traktat o varsailles kończący wojnę. Od bitwy pod Tennenbergiem i pierwszej bitwy pod Marną Marna była definitellu najważniejsza. Więc tak, jako fan II wojny światowej, mogę powiedzieć, że pierwsza bitwa nad Marną była najważniejsza. do widzenia
Jeśli uznasz tę odpowiedź za satysfakcjonującą, daj mi głos za, naprawdę mogę ją docenić.
Odpowiedź
Punkt 1: Niemiecka decyzja o najechaniu Francji przez Belgię przed rozprawą z Rosją. Podczas gdy plan Schlieffena odpowiadałby na niemieckie strategiczne pytanie dotyczące radzenia sobie z Francją, która mogłaby się szybko zmobilizować i miała światło fortów wzdłuż granicy, których Niemcy nie byłyby w stanie łatwo oblężić, i Rosja, która nie mogłaby się szybko zmobilizować i jego przemysł nie był silny, nadal miał siłę roboczą, by pokonać Niemców, gdyby byli zbyt zaangażowani na zachodzie. W tym przypadku ustalono, że szybkość jest najbardziej krytycznym czynnikiem i że Plan Schlieffena najlepiej nada się do szybkiego pokonania Francji, zanim Rosjanie będą w stanie w pełni zmobilizować się.
I teoretycznie zadziałał… ale to Podejmowali również duże ryzyko, ponieważ Niemcy byli w stanie utrzymać tempo natarcia, wesprzeć je logistycznie i że Francuzi całkowicie upadliby w ciągu kilku tygodni. Nic z tego nie było dane, kiedy opracowywano Plan Schlieffena. Co gorsza, plan zostałby osłabiony przez Moltke Młodszy, który następnie zraniłby mocne strony planu.
Jednak największym ryzykiem była nie tyle szybkość ataku, ile fakt, że zależało od Belgii, kraju, w którym Niemcy, Francja i Wielka Brytania podpisały traktaty po wojnach napoleońskich, które gwarantowały belgijską niepodległość. Naruszenie belgijskiej neutralności znacząco wpłynęłoby na pozycję Wielkiej Brytanii w przypadku wybuchu wojny na kontynencie. Należy bowiem pamiętać, że chociaż Entente Cordielle odłożyła na bok setki lat rywalizacji anglo-francuskiej, nie była ona wiążąca i Wielka Brytania nie była zobowiązana do obrony Francji. Był jednak zobowiązany do obrony Belgii.
Teraz, dla Schlieffena, a później Moltke, armia brytyjska nie była powodem do obaw.W rzeczywistości, gdyby Belgia i Francja szybko upadły, mogłyby ograbić podbite terytoria w celu zaopatrzenia, a następnie zwrócić się przeciwko Rosji, a armia brytyjska niewiele mogłaby zdziałać z niewielką siłą, którą miała. Jednak ostatecznie zignorowano fakt, że brytyjska marynarka wojenna była większa niż niemiecka, a jeśli plan Schlieffena zawiódł na lądzie, plan zasadniczo naraziłby Niemcy na ogólnokrajowe oblężenie związane z odcięciem ich od handlu przez Royal Navy… / p>
Jednak Niemcy zdecydowały się zaryzykować i Plan Schlieffena zawiódł w 1914 r., wystawiając Niemcy na ryzyko długiej wojny i w obliczu zegara czasu, w którym im dłużej trwała wojna, tym większe trudności gospodarcze mogły Niemcy twarzy, niezależnie od sukcesu na jakimkolwiek polu bitwy.
Punkt 2: Zwycięstwo aliantów nad Marną w 1914 r. jest ściśle powiązane z punktem pierwszym… ale jest krytyczny. Armia niemiecka znalazła się pod koniec sierpnia 1914 r. Poza Paryżem, szybciej niż Wehrmacht musiałby dotrzeć do tego samego punktu w 1940 r. Wiele osób martwiło się, że Plan Schlieffena zadziała, a Francja upadnie, jak już wcześniej rząd francuski. udał się do Bordeaux i po stratach na granicach i postawił armię francuską w bardzo nerwowej sytuacji…
Ale Joffre pozostał spokojny, a Gallieni (dowódca garnizonu paryskiego) i Foch, jeden z dowódców armii , byli w stanie zaatakować z 6 dywizjami BEF, wbijając się w armię niemiecką, gdy rozpoczęła się walka na Marnie. Klęska wojsk Klucka nad Marną zmusiła Niemców do odwrotu i oznaczała pomimo wszystkich wzlotów przedstawionych w Planie Schlieffena, niemiecki atak nie powiódł się i MUSI stoczyć długą wojnę, w którą nie byli wyposażeni.
Punkt 3: Rosyjska zdolność do utrzymania się po niemieckiej ofensywie w Gorlicach Tarnów w 1915 r. Atak nastąpił tuż po zajęciu przez Rosjan austriackiej twierdzy Przemyśl i ostatecznie zostali przygotowuje się do wyjazdu na Węgry, aby wyrzucić Austrię z wojny. Jednak ofensywa gorlicko-tarnowska odepchnęła Rosjan z dużymi stratami. Atak niemiecko-austriacki miał na celu wyeliminowanie Rosji z wojny w momencie, gdy Niemcy nie były jeszcze sparaliżowane ekonomicznie, co może oznaczać, że przy wystarczającej liczbie uwolnionych ze wschodu Anglicy i Francuzi zostaną pokonani…
Ale cel kapitulacji Rosji nie został osiągnięty. Rosjanie zostali odepchnięci. Stracili Polskę i wszystkie zdobycze Austrii… ale udało im się politycznie odzyskać siły i pozostać na wojnie. A w 1915 roku car, mimo strat, nie doszedł jeszcze do punktu, w którym nie mógłby się utrzymać. Zasadniczo utrzymywało to Niemców w sytuacji, w której toczyli długą wojnę na dwóch frontach.
Punkt 4: Verdun… Chociaż nie było Nie najkrwawsza bitwa wojny, a decyzja Francji o walce w niej była niepotrzebna strategicznie, niemiecka decyzja o walce o miasto była równie głupia i źle wykonana. Wątpliwe jest nawet, czy „wykrwawienie francuskiej bieli” było faktycznym celem bitwy. I w końcu Niemcy krwawili prawie tak samo jak Francuzi i widzieli, jak całe jednostki zostały pochłonięte w walce. A te jednostki, które nie zostaną zniszczone w Verdun, musiałyby udać się do Sommy lub Galicji, aby odpierać inne ataki aliantów. W grudniu 1916 roku armia niemiecka straciła najlepiej wyszkolone jednostki i zaczęła odczuwać skutki brytyjskiej blokady w kraju.
Punkt 5: Prowokowanie USA. Chociaż wkład wojskowy Ameryki był ograniczony w czasie I wojny światowej, nadal było to mocarstwo, że do 1917 roku było jasne, że jeśli wojna będzie trwać dalej… Niemcy nie będą w stanie wygrać. I chociaż jest całkiem możliwe, że Francja i Wielka Brytania mogłyby ostatecznie wygrać bez Stanów Zjednoczonych, nadal borykają się z poważnymi problemami z kryzysem moralnym, od buntu Francji do upadku Rosji w 1917 roku. W tym przypadku, nawet jeśli Ameryka nie wygrałaby wojny militarnie … Sama ich obecność podniosła duchy aliantów i ich siły pomogłyby w przyspieszeniu klęski Niemiec.
Punkt 6: Przyspieszenie rewolucji rosyjskiej… Chociaż to by nie Decyzja o wysłaniu Lenina do Rosji, niekoniecznie zmieniając wynik I wojny światowej, okazała się krótkowzroczna i stanowiła zagrożenie dla reszty Europy w postaci Związku Radzieckiego na pozostałą część XX wieku. W ten sposób Niemcy wyrzuciły Rosję z wojny, a ostatecznie nic nie dostały i pozostawiły potwora na swoim miejscu.