Najlepsza odpowiedź
(Cytat z mojej książki 🙂 Z tego tematu „pół-człowieka” wyłania się kolejna grupa motywów, takich jak „jednonożni skoczkowie” i „boso”, którym Héritier oferuje to wyjaśnienie, spośród wielu innych: „nie można myśleć o jednostce w mitach, tylko o parze, jak w przypadku pierwotnych istot ludzkich z języka greckiego myśli, które zostały podzielone na dwie części, a każda połowa szukała swojego dopełnienia. Jednostronna figura przedstawia zatem to, co nie do pomyślenia, absolutną potworność: jednostkę ”. Ta grupa motywów, moja droga, jest również obecna w folklorze, to znaczy w popularnej tradycji ustnej wielu krajów. Pokażę Ci przykład, który Ci się spodoba: to Twoja ulubiona bajka, która ilustruje temat „boso”… /… Tak jak sny, bajki byłyby w dużej mierze wytworami podświadomości, w której człowiek zachowuje pamięć i tęsknotę za Pochodzeniem – stąd tęsknotę za Integralnością, za Androgynią. Zinterpretujmy historię Kopciuszka w tych symbolicznych słowach: Kopciuszek tańczy ze swoim księciem. Ten okazały bal odbywa się w Origin, gdzie oboje małżonkowie są zjednoczeni w jedną androgyniczną, obustronną istotę, jak się wydaje, że tańczą pary. Potem Kopciuszek ucieka, a podczas lotu gubi but (co przypomina mi, przepraszam, ten czas, kiedy zgubiłem but w pociągu i patrząc na moją początkową reakcję, że ktoś go ukradł, żałośnie zauważył, że skoro mamy do czynienia z jednonogim złodziejem, nie byłoby trudno go złapać.) Utrata buta jest symbolem utraty jej partnera do tańca – jej „drugiej strony”, jej „drugiej połowy” ”- jako konsekwencja rozdzielenia, podziału Androgyne, który utworzyli razem. Teraz Kopciuszek jest jednostronną istotą, tylko czyją połową. To samo dotyczy księcia, który podróżuje po całym królestwie w poszukiwaniu swojej brakującej połowy. Aby rozpoznać ją, używa buta, który zostawiła. Ten but jest połową symbolu księcia, który umieszcza przed potencjalnym odpowiednikiem w nadziei, że znajdzie swoją drugą połowę. Dopiero po wypróbowaniu go na Kopciuszku książę znajduje kogoś, na kim but idealnie pasuje: książę w końcu znalazł swoją bliźniaczą duszę po ślubie wracają do pałacu, na wieczny bal w Origin, gdzie ponownie integrują parę Oryginalnego balu, Androgynę.
Xavier Perez-Pons „odpowiedź na pytanie Dlaczego myślisz, że bajki są dla dzieci, takie jak Roszpunka, Kopciuszek i Królewna Śnieżka, zawierają sceny przemocy?
Odpowiedź
Kopciuszek to bajkowy odpowiednik postaci „każdego człowieka” z mitologii Rzymu i Grecja i „ona” to piękna, słodka natura, cierpliwa i gotowa czekać, aż jej życie się rozpocznie. Szuka pocieszenia u swojej wróżki chrzestnej, ponieważ ludzkość opuściła ją w potrzebie, a wróżka jest jak „bogini”, do której modli się o wyzwolenie.
Urodziła się z kochających rodziców, którzy byli wzięte od niej, zostawiając ją niekochanym podstępom macochy, której własne córki są mniej niż doskonałe, ale gotowość Kopciuszka do cierpienia sprawia, że jest ona dwukrotnie bardziej irytująca dla macochy, więc popycha swoje córki, by siały coraz więcej cierpienia swojej przyrodniej siostrze jeśli można ją złamać. Nie ma ludzkiego serca, które nie mogłoby zobaczyć i docenić głębi nędzy i krzywd, które znosi Kopciuszek. Czeka na cud i czeka cierpliwie – kombinacja cech, które przemawiają również do serc.
Kopciuszek jest także świętą osobą o wszystkich najlepszych cechach i nie ma złości na okrutnych trójkąt, który sprawia, że znosi najgorsze życie. Dlaczego nie mielibyśmy stanąć po jej stronie psychicznie i duchowo? W tradycyjnym myśleniu kobiety chronią dzieci – nawet te, które nie są ich własnymi – ale ta kobieta i jej córki są przykładem najgorszych możliwych cech kobiecych, a ich brak tradycyjnego ludzkiego zachowania sprawia, że objęcie tych tradycji przez Kopciuszka wydaje się jeszcze bardziej nieludzkie więc skłaniamy się ku najbardziej godnej pozazdroszczenia i potrzebującej postaci – Kopciuszku.
A w większości wersji, gdy osiąga uwolnienie, a jej przyszłość rozjaśnia się dzięki miłości i magicznym zdolnościom swojej wróżki chrzestnej, ona nie odwzajemnia zachowania, jakie otrzymała od swojej trójki oprawców, ale odwzajemnia dobro za zło, miłość za nienawiść i zrozumienie za odrzucenie. Wydaje się, że pociąga nas postać, która może przezwyciężyć swoją przeszłość i stworzyć potencjalnie nieskończenie piękną przyszłość z niczego oprócz wiary w siebie i wyższą moc. Dotarła do nowego miejsca we wszechświecie i chcemy się z nią podzielić, nawet jeśli to tylko bajka.