Jaki jest najkrótszy sonet Szekspira?


Najlepsza odpowiedź

Sonnet 126 ma najmniej wierszy:

Dwanaście wierszy zamiast czternastu w rymowanych kupletach.

Ten obcięty sonet oznacza zakończenie sekwencja „uczciwej młodzieży”. Może mieć tutaj szczególne znaczenie numerologiczne – zarówno w numerze sonetu, jak i liczbie wierszy: Sonety Shake-speares 12, 60 i 126: zastosowania 12, czasu i manieryzmu .

Dwa puste nawiasy są aluzyjne na kilka możliwych sposobów:

  • Przypominają znaki w księdze rachunkowej zawierające ostateczną sumę, ale są puste.
  • Szkicują kształt klepsydry, ale takiej, która nie zawiera piasku.
  • Wyobrażają sobie powtarzające się przybywające i ubywające księżyca.
  • Ponieważ nawiasy zamykają oczekiwany dwuwiersz, wyobrażają sobie niepowodzenie w „ parze się , czyli niepowodzenie w związaniu się w małżeństwo, a tym samym zachowanie jego piękna dla potomnych poprzez potomstwo (to temat przewodni pierwszych siedemnastu sonetów, poprzedzających słynny sonet 18).

Sonnet 145 ma najmniej sylab:

Czternaście wierszy, ale napisane w języku jambicznym

tetra meter: cztery uderzenia zamiast pięciu.

Ten 4-bitowy rytm jest o wiele bardziej podobny do dźwięku niż pięciominutowy pentametr, a ten sonet ma szczególnie lekki, czarujący, zabawny charakter.

W przedostatnim wersie jest możliwy kalambur, który może nawiązywać do jego żony: Sonnet 145 – Shakespeare & Tetrametr jambiczny

Odpowiedź

Dwanaście wierszy, dwa nawiasy.

Dlaczego? Nikt nie wie. Ale jest to ostatni z sonetów Fair Youth i często jest uważany za zakończenie sonetów Fair Youth, pożegnanie i wprowadzenie do ciemności Sekwencja pani. W takim przypadku nawiasy byłyby świadomym wyborem ze strony autora, być może odzwierciedlającym ostateczność Quietus w poprzednim wierszu.

Uzupełnienie dwóch brakujących wierszy może wymagać od maszynistów, ale nie wprowadzono żadnej korekty do 15. wiersza w sonet 99. Jest już nieregularny w swoim schemacie rymów. Najbardziej prawdopodobną odpowiedzią jest więc to, że Szekspir zamierzał uciąć wiersz po dwunastu wierszach i dodał nawiasy, aby zwrócić na niego uwagę.

Z drugiej strony, jeśli nawiasy były zamierzone, moglibyśmy uznać je za linie same w sobie, co spowodowałoby ich zwiększenie do czternastu.

Więc może? W każdym razie to piękny sonet.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *