Najlepsza odpowiedź
Przykłady nieuczciwych praktyk pracowniczych zainicjowanych przez pracodawcę obejmują powstrzymywanie pracowników przed organizowaniem wsparcia związkowego i próby manipulowania praktykami przetargowymi poprzez udzielanie związkowi nielegalnej pomocy lub wsparcia finansowego w celu osiągnięcia korzyści osobistych lub zawodowych
- Zmiana polityki lub procedury personalnej bez uprzedniego powiadomienia związku i umożliwienia mu negocjacji
- Nie danie związkowi szansy na negocjacje w sprawie wpływu i metody wprowadzenia zmiany kierownictwa
- Zmiana ugruntowanej praktyki w przeszłości bez targowania się ze związkiem
Pracodawcy stosują również nieuczciwe praktyki w pracy, gdy dyscyplinują pracowników za składanie skarg, składanie zeznań przedstawicielom związków zawodowych lub jeśli dominują w jakimkolwiek aspekcie organizacji związkowych. Związki mogą również naruszać praktyki pracownicze. Na przykład za nieuczciwą praktykę związkową uważa się strajk lub bojkot związku w nielegalnym celu. Ponadto, gdy związki grożą członkom spoza związku lub uniemożliwiają im przekroczenie linii pikiety, organizacja narusza uczciwe praktyki pracy. Aby pozostać uczciwym i etycznym, związki muszą również powstrzymać się od pobierania nadmiernych składek członkowskich lub powstrzymywania członka związku od reprezentowania.
Odpowiedź
Brak płacenia minimalnego wynagrodzenia. Brak zapłaty za przepracowane nadgodziny, w szczególności przez pracowników pobierających pensję poniżej minimalnego wynagrodzenia za nadgodziny. Dyskryminacja ze względu na rasę, płeć, wiek, przekonania religijne lub inny status chroniony. Brak zezwolenia na legalną działalność związkową. Strzelanie lub nękanie sygnalistów. Utrzymywanie niebezpiecznego miejsca pracy. Zatrudnianie osób, które przebywają w kraju nielegalnie. Niepłacenie podatków potrącanych na rzecz rządu ani nie opłacanie ubezpieczenia od bezrobocia lub ubezpieczenia pracowników. Angażowanie się w praktyki, które nie są dozwolone, ale mają na celu obejście ustawy Affordable Care Act. Najczęściej brak zaliczenia liczby godzin przepracowanych przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin do ekwiwalentu pełnego etatu. Zamykanie, zamykanie i pomijanie wszystkich. Nakłanianie pracowników otrzymujących napiwki do wykonywania większej ilości pracy, która nie wymaga napiwków, niż praca, która wymaga napiwków, i niepłacenie im za nią należycie. Jest to problem w przypadku miejsc, w których liczba pracowników jest objęta przepisami dotyczącymi płacy minimalnej „Nie zarabiać minimalnej pensji, wliczając napiwki. Brak ustawowo wymaganych przerw dla pracowników. Zmuszanie pracowników (zwłaszcza menedżerów) do łamania prawa w celu utrzymania pracy.