Najlepsza odpowiedź
Jakie są różne rodzaje podróży w czasie?
Istnieją trzy różne rodzaje podróży w czasie:
1: Stała oś czasu:
Tutaj ludzie mogą cofać się w czasie, ale nie mogą zmienić teraźniejszości. To jest naprawione. Wszelkie próby zmiany teraźniejszości poprzez zmianę przeszłości zawsze kończą się tym samym efektem końcowym. Wszystkie punkty w czasie są stałe i nie można ich zmienić. Gdybyś zabił zabójcę rodziców Brucea Waynea, aby nigdy nie zginęli w alejce, i podróżowałbyś do teraźniejszości, odkryłbyś, że Waynes nadal umarłby, tworząc Batmana, nawet gdyby nie była to ta konkretna noc.
2: Dynamiczna oś czasu:
Wykorzystanie tej formy podróży w czasie oznacza, że każda zmiana w przeszłości ma natychmiastowy wpływ na obecny, tworząc w miarę upływu lat rodzaj efektu „muchy masła”. Nawet niewielka zmiana w przeszłości, jak zabicie motyla, może mieć niszczycielski wpływ na obecny świat. Na dynamicznej osi czasu mogą również wystąpić paradoksy. Gdybyś cofnął się w czasie z zamiarem zaprzestania istnienia Batmana, zapobiegając morderstwu jego rodziców, wtedy Batman nigdy by nie istniał i nigdy nie cofnąłbyś się w czasie, aby zapobiec morderstwu Waynesów, co oznacza, że Batman istniałby, a ty cofną się w czasie. Zadziwiające.
3: Alternatywne osie czasu:
Jest jedna oryginalna oś czasu i każdy wybór, jaki kiedykolwiek zostało stworzone, spowodowało powstanie innej osi czasu z innym wyborem. Wszystko, co wydarzyło się od czasu stworzenia wszechświata, spowodowałoby pewne, nawet bardzo nieznaczne, zmodyfikowane alternatywne linie czasu. Jeśli rzuciłeś monetą i wylądowała na orłach, właśnie utworzyłeś kolejną linię czasu, na której moneta wylądowała na reszkach. Gdybyś cofnął się w czasie i zapobiegł zamordowaniu Waynesa, stworzyłbyś alternatywną linię czasu, w której Batman nigdy nie istniał, ale oryginalna oś czasu pozostałaby niezmieniona, nadal nie pozbawiona Batmana.
Źródła:
3 teorie podróży w czasie wyjaśnione na jednym obrazie
Odpowiedź
To zależy od tego, co chcesz przyjąć jako dowód. A jeśli zaakceptujesz ten dowód – czy nie jest to naprawdę tajne, po prostu źle zrozumiane.
Jest rzeczą oczywistą, że wszelkie dowody wydarzeń historycznych, w których istnieją oznaki podróży w czasie, zostaną zgłoszone w formie, która nie będzie spełnić preferowane miary walidacji takiego zdarzenia w obecnych czasach. Ale biorąc pod uwagę to ograniczenie, w zapisach chrześcijańskich pism świętych znajduje się przynajmniej jedno znaczące wydarzenie dotyczące podróży w czasie.
Jest to Przemienienie Jezusa. W Ewangeliach jest to przedstawione we wszystkich trzech synoptykach (Mt 17: 1–8, Mk 9: 2–8, Łk 9: 28–36). Jest to również wspomniane w Ewangelii Jana 1:14 („chwała Pańska”, o której Jan, o którym donoszono, że był obecny, świadczy, że ją widział) i wspomniana w 2 Piotra 1: 16–18.
Kluczowymi punktami są natura światła, świadcząca o tym wydarzeniu, oraz obecność Mojżesza i Eliasza z Jezusem i apostołami Piotrem, Jakubem Wielkim i Janem. Dodatkowe dowody tego wydarzenia są pokazane na najwcześniejszych przedstawieniach tego wydarzenia (klasztor św. Katarzyny na Synaju), w których blask światła Jezusa łączy się z głęboką, świecącą niebieską aurą z tyłu i otaczającą Go.
Generalnie oczekuje się, że energie zaangażowane w jakiekolwiek zdarzenie czasowe będą miały cząstki przekraczające lokalną prędkość światła w powietrzu, co spowodowałoby niesamowity blask promieniowania Czerenkowa, często postrzeganego jako ciemnoniebieski. Inne efekty jonizacji mogą również powodować fioletową poświatę. Uważano, że promieniowanie Czerenkowa jest nieznane jako zjawisko, dopóki nowoczesne reaktory jądrowe rutynowo go nie wykazały. Ikonografia w Kościele Wschodnim była niezwykle konserwatywna w stosunku do tradycji formy i przedstawień zaczerpniętych z najwcześniejszych źródeł i tradycji w Kościele, więc nie ma powodu, aby odrzucać przedstawianie błękitnego blasku jako późniejszego fantazyjnego wynalazku. Taki wynalazek byłby sprzeczny z rygorystyczną praktyką ikonografii.
Z punktu widzenia tego, czy ogólnie ma sens, że podróże w czasie (lub komunikacja czasowa) są zaangażowane w relacje biblijne, rozważ niektóre z kluczowych epizodów— a zwłaszcza te, w których pojawiają się dwie postacie wymienione jako występujące w Przemienieniu: Mojżesz i Eliasz.
Eliasz prawie porzucił swoją służbę po tym, jak zaczął przekonany, że ludzie królowej go zabiją, i wycofał się na górę Horeb. Horeb to miejsce, w którym Bóg przemawia do Mojżesza w płonącym krzaku, przypominając wydarzenie światła podczas Przemienienia Pańskiego. Eliasz donosi o wydarzeniach związanych z wiatrem, trzęsieniem ziemi i ogniem, zanim „cichy, cichy głos” Boga z nim porozmawia, ponownie powtarzając wydarzenia związane ze światłem podczas Przemienienia.Po tym wydarzeniu Eliasz powraca do swojej służby i ostatecznie namaszcza swojego następcę, Elizeusza. Horeb jest również miejscem, w którym przez Mojżesza Izraelowi nakazano okupować Kanaan, ziemię obiecaną, a Horeb jest tradycyjnie utożsamiany z Synajem, gdzie Prawo zostało dane Mojżeszowi.
Podobne wydarzenia dotyczące światła lub „chwały” mają wiele znaczących miejsc w Piśmie Świętym – zwłaszcza w czasie narodzin Jezusa oraz w aniołach opisanych jako „jak błyskawica” przy grobie po zmartwychwstaniu. W Starym Testamencie jest również wiele takich wydarzeń ze światłem, zwłaszcza „ogień” widziany na szczycie Synaju przez Izraelitów, lśniący blask twarzy Mojżesza po tych wydarzeniach, który musiał być zasłonięty.
Słup chmur za dnia i ognia w nocy Exodusu odpowiadałby na rozpraszanie i kondensację cząstek o dużej prędkości w otwartej atmosferze, a chmury i „chwała” są często łączone w tekstach. W pewnych warunkach atmosferycznych cząstki o dużej prędkości jonizujące atmosferę spowodują kondensację pary wodnej w powietrzu – efekt ten jest faktycznie używany w aparacie komory chmurowej do wykrywania cząstek i pomiaru ich charakterystycznych ścieżek.
Relacja Ezechiela w Pierwszy rozdział opisuje wydarzenie bardzo podobne do Przemienienia, polegające na pojawieniu się postaci otoczonej ogniem i „jasnością wokół niej”. Podobnie jak wygląd łuku, który jest w chmurze w dzień deszczu, tak wyglądała jasność dookoła ”. Promieniowanie Czerenkowa z kondensacją atmosferyczną może dość dobrze odpowiadać jego opisowi.
Ten obraz załamania „chwały” lub pokazany ze źródła zablokowanego przed bezpośrednią percepcją i skojarzenia z chmurą – wskazuje na pośredni charakter jej postrzegane lub przypadkowe zjawiska. Jest to również wyjaśnione przez doświadczenie Mojżesza, w którym Bóg mówi mu, że bezpośrednie ujrzenie jego chwały oznaczałoby śmierć. Następnie Bóg zasłania lub zakrywa Mojżesza „w szczelinie” przed chwałą, tak aby Mojżesz mógł widzieć, jak przechodzi i tylko „od tyłu” – to znaczy jest zasłonięty „ręką Boga” przed bezpośrednim spojrzeniem. Ponownie energie zaangażowane w zdarzenie doczesne mogą z łatwością przewyższać te, które istota ludzka mogłaby przeżyć, gdyby była bezpośrednio narażona, a więc typowym dowodem od świadków takich wydarzeń byłyby tylko przypadkowe zjawiska z nim związane.
A więc , jeśli przyjmie się źródła tego materiału dowodowego, wówczas działanie Boga będzie opisywane za pomocą tego, co teraz wiemy, że jest odpowiednim, prawdopodobnym fizycznym przejawem takich wydarzeń – i skutkiem tego jest zmienianie ludzkich działań w różnych momentach, w różnych momentach i łączeniu ich w różnych momentach. Być może po prostu nie do końca zrozumieliśmy, na co patrzymy. Widać wyraźnie, że wydarzenia z wcześniejszych i późniejszych czasów są powiązane lub powiązane w Przemienieniu, dając podstawę dla biblijnego zjawiska proroctwa.
Przypuszczalnie zdarzenia, które miałyby miejsce, gdyby Bóg nie działał na nich jako opisane, miałoby miejsce inaczej, gdyby nie interwencje biblijne. Każde takie wydarzenie można również postrzegać jako możliwy podział linii świata, na jeden, w którym zdarzenie biblijne miało miejsce, i inny, na którym się nie wydarzył. To, czy linie świata zmienione w ten sposób współistniałyby w jakimś pozawymiarowym lub pozaczasowym sensie, czy też pierwsze nadpisały drugie, w całości lub w części, jest interesującym pytaniem – zarówno teoretycznie, jak i teologicznie.