Najlepsza odpowiedź
NATO rozpadnie się na długo przed gotowością Ukrainy do przystąpienia. NATO i UE mają pozytywne cechy. Istnieją ważne powody, dla których jest mało prawdopodobne, aby UE się rozpadła. Bardziej prawdopodobne jest zreformowanie i ponowne dostosowanie. Jednak NATO raczej nie przetrwa. Brakuje mu wyraźnego oficjalnego wroga i / lub jednoczącego powodu istnienia, a także casus belli (kiedy państwa członkowskie są zmuszone iść na wojnę). Obie organizacje weszły w erę „postzimnowojenną” bez dostatecznego namysłu i przygotowania.
Brexit to dopiero początek kryzysu w UE, który będzie trwał przez długi czas i będzie trudny do rozwiązania. Do tej pory „jednomyślność” była świętym słowem dla członków UE. Wiele krajów członkowskich chciało od czasu do czasu wyrazić sprzeciw, ale obawiało się konsekwencji. Niezależnie od tego, czy Brexit rzeczywiście dotrze do samego końca, puszka Pandorry została otwarta. We wczesnych latach istnienia Wspólnego Rynku państwa europejskie miały twarde, racjonalne powody, by znosić bariery celne i współpracować na wiele różnych sposobów. Na każdym kroku każdy kraj walczył w obronie swoich interesów.
Zaczęło się to zmieniać, gdy do idei Europy zaczął przenikać aspekt ideologiczny. Państwo europejskie, wspólna waluta, brak granic, wspólna polityka imigracyjna, wspólny rząd unijnej biurokracji. Kiedy Związek Radziecki i Blok Sowiecki rozpadły się, Europa była gotowa podzielić się swoją magiczną formułą z byłymi krajami komunistycznymi. Ale na tym etapie było coś zupełnie innego. Koniec z fundamentalnymi negocjacjami dotyczącymi warunków wjazdu. Nowi kandydaci otrzymali warunki wjazdu i nie mieli innego wyboru, jak tylko je przyjąć lub opuścić.
Większość problemów z UE jest od dawna dobrze znana, ale przywódcy UE i przywódcy państw członkowskich państwa, nie będąc zmuszane do zajmowania się nimi, odkładają swoją rezolucję.
Wiele się nauczymy z doświadczenia, zanim rozpocznie się poważne rozpad NATO. Kraje, które przystąpiły do NATO w obronie przed Rosją, dostaną zimny prysznic, zanim zdadzą sobie sprawę, że to mrzonka. Już w 1999 roku ojciec amerykańskiej polityki powstrzymania Związku Radzieckiego zaciekle zaatakował rozszerzenie NATO na Wschód, nazywając to „tragicznym błędem”. To rozszerzenie, powiedział Kennan, „sprawi, że Ojcowie Założyciele tego kraju przewrócą się w grobach. Podpisaliśmy się, aby chronić całą serię krajów, mimo że nie mamy ani zasobów, ani zamiaru, aby to robić w żaden poważny sposób.
Odpowiedź
Krótka odpowiedź: rozmiar Ukrainy.
Długa odpowiedź:
Nasze myślenie strategiczne jest kształtowane przez niechęć do wielkich rywali w europejskiej części Rosji. Brytyjczycy muszą to bardzo dobrze zrozumieć. Ale w przeciwieństwie do nich nie mamy białych klifów Dover. Musieliśmy znaleźć inne rozwiązania.
Patchwork bezpieczeństwa
Kiedy w naszym sąsiedztwie pojawili się wielcy gracze z kontynentu – najpierw wraz z powstaniem imperium niemieckiego, a później niepodległej Polski w latach 1918–39 – spowodowało to wzrost poczucia geopolitycznej paranoi. Co ostatecznie wciągnęło nas w dwie wojny światowe i sprawiło, że ostatnie 100 lat stało się dla Rosji straconym stuleciem.
Od narodzin imperialnej Rosji cieszyliśmy się buforem słabych walczących państw między nami a głównymi graczami kontynentu. . Pamiętajcie, że asertywna Polska i Szwecja prawie nas podbiły w XVII wieku. Nie chcieliśmy tego powtarzać.
Ciągłość
Jeśli uważnie obserwujesz działania Federacji Rosyjskiej w Europie pod rządami prezydenta Putina wspólnym mianownikiem jest:
- Zaprzyjaźnianie się z antyunijnymi nacjonalistami, a także lewakami, którzy nie sprzeciwiają się zbytnio naszemu państwowo-oligarchicznemu kapitalizmowi.
- Zawsze, gdy jest to możliwe, strajkuj z rządami krajowymi w UE, omijając scentralizowane organy UE.
- Zachęcaj zaprzyjaźnione kraje, polityków i inne wpływowe osoby w Europie do działania wbrew wspólnej polityce UE.
Pełzająca westernizacja Europy Wschodniej
Rozpad ZSRR dodał kilka nowych państw narodowych jako nowy bufor bezpieczeństwa na zachodzie. Było wystarczająco grube, aby złagodzić ból spowodowany rozszerzeniem NATO i UE w kierunku Moskwy. Po pierwsze, prezydent Putin nie wydawał się widzieć dużego problemu w tej ekspansji. Rozważał nawet miejsce dla Rosji w NATO i UE.
Ale geopolityczna paranoja żyła pod fasadą naszego partnerstwa G8 z Zachodem. Wkrótce Pomarańczowa rewolucja na Ukrainie sprawiła, że odrodziła się w całej okazałości.Do czasu konferencji w Monachium w 2007 r. nasza klasa polityczna dostrzegła realną szansę przekształcenia Ukrainy w swego rodzaju „Nową Polskę”, zaciekle nacjonalistyczną, antyrosyjska, prozachodnia forteca tuż za naszymi progami.
Wycofaj bestię
Wtedy zaczęło robić się gorętsze.
W 2008 roku podjęliśmy pierwszą pełną próbę zredukowania do rozmiarów opornych nacjonalistów na naszym obrzeżu. Podczas rosyjsko-gruzińskiego blitzkriegu w ciągu kilku dni pokonaliśmy Gruzję (przy w dużej mierze obojętnej reakcji Zachodu). To zainspirowało naszą klasę polityczną i wojsko.
Do 2014 roku ukraiński dryf na zachód stał się tak wyraźny, że rozpoczęcie ofensywy stało się głównym punktem naszego programu. Aneksja Krymu miała sens nie tylko dla Putina i jego oligarchów ze względu na utrzymanie władzy politycznej. Dla „każdego” zerwanie z Zachodem miało sens, niezależnie od tego, ile by nas to kosztowało pod względem ekonomicznym i wpływów globalnych.
droga przed nami
Determinacja, by Ukraina nie stała się „Nową Polską”, wyjaśnia logikę żelaznego uścisku Putina na wschodniej Ukrainie. Ekonomiczny i polityczny koszt nakarmienia powstańców etnicznych w Doniecku i Ługańsku jest dla niego niewielką ceną w porównaniu ze zdobyciem wrogiego, dobrze uzbrojonego sojusznika Stanów Zjednoczonych – na wzór Korei Południowej, Japonii i Tajwanu, którzy wdychają w szyję Chińczykom. Daleki Wschód – w odległości dnia jazdy dla pojazdów opancerzonych z Moskwy.
To prawda, że kraje bałtyckie będące w NATO też są irytujące. Ale ich rozmiar i strategiczne ekspozycje sprawiają, że są niemal taktycznymi celami dla naszych wojsk. Jeśli chodzi o Ukrainę, jej strategiczna głębokość i wielkość znacznie przewyższają to, co może realistycznie osiągnąć dwudziestka zmotoryzowanych brygad i kilka ładunków jądrowych.
Dopóki prezydent Putin będzie utrzymywał Kreml, zrobi, co w jego mocy trzymać Ukrainę na palcach – słaby, skorumpowany, podzielony naród w konflikcie z samym sobą.
Poniżej kreskówka z oficjalnego kanału propagandowego w Moskwie przedstawia ukraińskiego nacjonalistę jako front dla NATO. „ Majdan ” oznacza ukraiński antyrządowy aktywizm obywatelski – bardzo zła rzecz w Rosji.
Poniżej patriotyczny rysownik-amator przedstawia Ukrainę jako miejsce bitwy dla Zachodu. Amerykański generał w mundurze inspirowanym nazistami wycelowuje głowicę nuklearną w Kreml. Mówi do Europejczyka, który wygląda jak Christine Lagarde , „ Nie stój i gap się tam, głupcze, włóż więcej! Demokracja na Ukrainie jest niestabilna ”. Stopa głowicy jest oznaczona jako „demokracja”.
Poniżej „Stara Polska” stanowi pomost dla Amerykanów uczynić z Ukrainy „Nową Polskę” antyrosyjskiej wojowniczości. Żółto-niebieskie po prawej stronie to narodowe barwy Ukrainy. Flaga UE oznacza, że Europejczycy są współwinni złych amerykańskich planów.
Poniżej Stany Zjednoczone jako lalkarz na Wschodzie Polityka europejska, forsowanie rusofobicznych rezolucji w ONZ. Niemcy i Ukraina są tak samo bezsilnymi, pasywnymi pionkami w amerykańskiej grze, jak maleńka Gruzja i Estonia.
Poniżej więcej to samo, skupiając się teraz na międzynarodowej izolacji Rosji wokół zasadności aneksji Krymu. Na pudełku z amunicją jest napisane „ rezolucje [ONZ] ”. Kobieta z grymasem pod karabinem maszynowym nosi tradycyjne ukraińskie wstążki na głowie.
Poniżej ukraińska walka z konfliktem na wschodzie , jak zauważył brazylijski lewicowiec Carlos\_Latuff . Samotny ukraiński żołnierz desperacko próbuje odepchnąć rosyjskiego niedźwiedzia, podczas gdy Europejczycy i Amerykanie wysyłają tylko bezwartościowe gradacje słownych potępień.