Najlepsza odpowiedź
Posiadam szybowiec cukrowy od 2010 roku. Chciałbym podzielić się niektórymi swoimi doświadczeniami. Jestem przyzwyczajony do posiadania zwierząt. Miałem ptaki, szczury, myszy, węże, konie i ludzi w mojej najbliższej rodzinie z psami i kotami.
Szczerze mówiąc, cukrowiec był najbardziej skomplikowanym zwierzakiem. Ostrzeżono mnie jednak, że cukrowiec, który dostałem, jest nieco „zszokowany”. Hodowca nie dbał o niego, a także trzymał go w tym samym pokoju co fretki, co nieustannie go przerażało. Bardzo się bał, kiedy go dostałem, a także był tylko sam (z wyjątkiem fretek na podłodze poniżej) od urodzenia.
Jednak próbowałem również z innym szybowcem cukrowym, jak Kupiłem jako przyjaciel dla siebie. Ale to nie zadziałało. Mój maluch stał się zarówno agresywny, jak i przygnębiony; przestał jeść, bawić się i spać i całkowicie zafascynował się drugim szybowcem cukrowym.
Nowy szybowiec cukrowy też mi się nie podobał. Cały czas wydawał dźwięki i dużo gryzł. W takim razie mój mały jest lepszy. Nie wydaje żadnego z tych dźwięków i gryzie mnie tylko na początku, kiedy był nowy i niespokojny. Obecnie nie gryzie.
Podsumuję więc kilka uwag, dlaczego nie powinieneś mieć cukrowca.
- Mam wrażenie, że nie są zbyt udomowiony. Czują się jak „dzikie” zwierzę. Potrzebują bardzo dużo czasu i specjalnego procesu łączenia. Nie wydaje się „naturalne” mieć ich w domu jako zwierzątko domowe, kiedy wymagają tak dużej ilości więzi i „przyzwyczajają się”.
- To dużo kosztuje. Potrzebujesz super dużej klatki, specjalnego jedzenia i znaleźć weterynarza, który zna te zwierzęta. Mieszkam w Szwecji i nie ma tu specjalnego jedzenia dla szybowców cukrowych. Muszę zamówić z USA i samo jedzenie może być w porządku, ale podatki za wysyłkę i import kosztują około 50 USD. Następnie musisz zapłacić za jedzenie, które może kosztować 15 $ za torbę.
- Brak weterynarzy z odpowiednią wiedzą. Udając się na pogotowie ze zwierzętami, ludzie nie mają wiedzy o szybowcach cukrowych.
- Potrzebujesz duzo czasu, aby spędzić z nimi mnóstwo czasu. Bardzo potrzebują uwagi przez cały czas. Na początku muszą być blisko Ciebie prawie 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, aby „przyzwyczaić się” do Ciebie i Twojego zapachu.
- Istnieje wiele „wiedzieć wszystko”. Kiedy po raz pierwszy dostałem cukrowiec, wcześniej oczywiście przeprowadziłem pewne badania. Kiedy miałem problemy, publikowałem na różnych forach i ludzie są niesamowicie podli. Mówią ci tylko o tym, jak ich źle traktujesz i że ich posiadanie jest nielegalne. W Szwecji nie jest to nielegalne i kupiłem go od hodowcy w Szwecji. Nie wysłałem go z Azji. Nigdy bym tego nie zrobiła. W Szwecji są uważane za bardzo egzotyczne i byłem w gazecie z moim facetem. Najwyraźniej gazeta otrzymywała e-maile od wściekłych ludzi, którzy piszą, że jestem niemiły dla mojego cukrowca, ponieważ trzymam go w spokoju. W artykule powiedziałem, dlaczego to zrobiłem. Skontaktowałem się również z biurem ochrony zwierząt w Szwecji i opowiedziałem im o swojej historii, więc mam pozwolenie na zatrzymanie go w spokoju. Ludzi po prostu to nie obchodziło. Kiedy wysłałem im dowód, nie dostałem przeprosin. Więc ludzie mogą być tacy podli. Znajdują coś, co nie jest powszechne, a potem próbują złamać tę osobę, takie jest moje uczucie. Taka osoba nie powinna „czuć się wyjątkowo” ani być tak radosna, lepiej ją złamać. Tych ludzi jest dużo. Być może jest to bardziej powszechne w Szwecji niż w pozostałej części świata, kto wie.
- Nie można ich nauczyć korzystania z toalety, więc robią kupę i sikają wszędzie.
- Czasami mogą przeszkadzać, ponieważ różne odgłosy / dźwięki, które wydają. Ja lubię to robić w nocy, więc mnie budzi. Dźwięk przypomina szczekanie chihuahua. Zwykle chce się ze mną bawić, kiedy wydaje taki dźwięk lub jest przez coś zdezorientowany. Jeśli umieszczam nowe rzeczy w pokoju, w którym mieszka, czasami szczeka, ponieważ nie jest przyzwyczajony do nowych mebli. To jest jak dźwięk ostrzeżenia lub zamieszania. Uspokaja się, kiedy go głaszczę i / lub po prostu z nim rozmawiam.
- Musisz zabezpieczyć swój dom szybowcem. Na szczęście nie gryzą sznurków, ale są bardzo małe i łatwo się zgubią. Mój jest poza domem w nocy i czasami udaje mu się dostać do najmniejszych pudełek. Czasami utknie, boi się i nie może się wydostać. Potem zaczyna szczekać, więc muszę go wyciągnąć 🙂 To właściwie słodkie, ale irytujące, jeśli śpię. Mój suggie czasami boi się wysokości. Wspina się po zasłonach i chodzi tam iz powrotem po uchwycie. Potem wygląda, jakby naprawdę chciał zejść i zaczyna szczekać, a ja muszę wyciągnąć do niego rękę, żeby ostrożnie mógł zeskoczyć. To też jest urocze, ale czasami denerwujące, gdy jestem czymś zajęty. Ale znowu, mój suggie nie jest wychowywany przez innych suggie, ponieważ pozostałe zostały sprzedane, gdy był dzieckiem i jedyny został. Prawdopodobnie nie nauczył się prawidłowo szybować.
- Niezbyt przytulny i przytulny. Czasem mój jest. Bardzo potrzebuje mojej pomocy i uwagi.Chce być blisko mnie. Kiedy jest w moim mieszkaniu, zwykle jest blisko mnie, podążając za mną. Ale on nie lubi się przytulać. Drugi szybowiec cukrowy, który miałem, był jeszcze mniej zainteresowany. Więc nie wydają się zbyt przytulne. Kiedy miałem szczury, były bardzo przytulne. Aktywnie podchodzili do mnie i spali na moim ramieniu lub brzuchu. Mój suggie czasami zasypia w moich kieszeniach. Mam dla niego specjalne swetry z dużą ilością kieszeni. Więc czasami idzie tam spać. Ale poza tym wydaje się, że woli spać sam.
To główne rzeczy, które mogę wymyślić. Naprawdę kocham mojego małego chłopca i to przyjemność mieć tego rodzaju super słodkiego zwierzaka. Ale nigdy więcej nie dostałbym cukrowca.
Odpowiedź
Sugar Glidery są urocze i łączą się z tobą, są inteligentne jak pies i można je nawet nauczyć nocnika. Szybowce w niewoli żyją 12-15 lat na wolności, mają szczęście, że dotarły do 1. Są nocne, więc nie śpią w nocy, będą szczekać, aby cię zawołać i chcą się bawić, ale to jest wada dla niektórych ludzi, Szkoda, że mają więź z właścicielem, który ich nie przetrzymuje. Mają prostą dietę. Musisz mieszkać w okolicy, która akceptuje egzotyczne zwierzęta. Kochamy je!