Najlepsza odpowiedź
Odsiedziałem 16 lat i 4 miesiące w więzieniu. Miałem wielkie szczęście, że mój partner został ze mną w tragicznych okolicznościach mój syn miał roczek, to było dla niej bardzo trudne przede wszystkim, wizyty trwały 20 minut raz w miesiącu można było napisać 1 list w tygodniu i otrzymywać tam 2 listy tygodniowo nie było telefonów. Listy były mocno ocenzurowane z zaciemnieniem.
Wizyty odbywały się za drutami, a funkcjonariusz chodził po środku. Jeśli twój gość zapytał cokolwiek o to, jak wyglądają sprawy w więzieniu, jeśli ty Miał szczęście, że funkcjonariusz ostrzegł cię, żebyś nie rozmawiał o życiu w tym więzieniu. Częściej niż twoja wizyta nie byłaby przerywana. Nie możesz powiedzieć „Tęsknię za kochaniem się z tobą” To nie było dozwolone, ponieważ w przypadku więzienia jest to bezpośredni komentarz seksualny, który może zachęcić do zachowań seksualnych, które są tam zakazane więzienie, kiedy po wizycie wróciłeś do ogółu ludności.
Mogłeś powiedzieć, że kocham ciebie i dzieci, jeśli masz dzieci, a także możesz powiedzieć, że tęsknię za innymi komentarzami, o ile love Go było uważane za komentarz seksualny i niedozwolone. Ostatnią rzeczą, jakiej skazany chciał ze względu na niego i ukochaną, było przerwanie 20-minutowej wizyty i czekanie kolejny miesiąc na kolejną wizytę.
W dwunastym roku odbywania kary odbyłem operację gardła i udzielono mi specjalnej wizyty, aby odwiedzić mnie w szpitalu i usiąść przy łóżku. Kiedy przyjechała, pozwolono jej pocałować mnie i mogliśmy trzymać się za ręce przez 30 minut. To był pierwszy raz od 12 lat, kiedy mieliśmy fizyczny kontakt. Był niesamowicie wyjątkowy. Zapach jej perfum był piękny, nazywał się Occur i do dziś pamiętam zapach jej perfum.
Moja partnerka Dorothy była bardzo wzruszona przez całą wizytę, to było dla nas obu 30 minut normalności w bardzo nienormalnym miejscu. 30 minut wydawało się płynąć tak szybko, że z pewnością były łzy, kiedy musiała odejść, przeszło od uniesienia do natychmiastowego niskiego nie wiedząc, czy kiedykolwiek znów będziemy trzymać się za ręce lub pocałować mnie, zanim w końcu zostanę zwolniony. Oboje często mówiliśmy, jak ta wizyta pomogła nam pokonać wszelkie przeszkody, które były przed nami, aż w końcu zostałem zwolniony 4 lata później Ta wizyta jeszcze bardziej niż wcześniej uświadomiła mi, jak bardzo miałem szczęście, że Dorothy opiekowała się mną przez cały wyrok. Wszystko było przeciwko naszemu związkowi, który przeżył moje uwięzienie.
Moja codzienna rutyna w więzieniu była prawie to samo. Życie Doroty w o wiele trudniejsze niż moje. W rzeczywistości była samotną mamą, która sama wychowywała naszego syna Adama i starała się jak najlepiej radzić sobie finansowo na co dzień i płacić rachunki, a to mi nie pasowało i Dorothy nigdy nie sprawiała, żebym się czuł odpowiedzialna za jej sytuację, mimo że w pierwszej kolejności dokonywałem napadów z bronią w ręku. Dorota i mój syn Adam mieszkali około 20 minut autobusem od więzienia, aw czternastym roku mojego wyroku moja klasyfikacja spadła do poziomu C. ocena, która oznaczała, że mogłem zostać wysłany na farmę więzienną, gdzie poza godzinnymi wizytami w przerwie obiadowej, całodniowymi wizytami kontaktowymi, musieliśmy podjąć bardzo trudną decyzję, która wpłynęła na nas oboje.
Dorota nie mogła prowadzić a najbliższa farma więzienna, którą chcieli mnie wysłać, oznaczała, że będzie musiała podróżować autobusem dzień przed wizytą i zarezerwować nocleg w motelu, ponieważ we wsi nie było parkingów dla przyczep kempingowych, a ze względu na obciążenie finansowe obciążałoby to jej finanse podjęliśmy najtrudniejszą decyzję, jaką zrobiłem ze względu na współczucie poproś o pozostanie w więzieniu o zaostrzonym rygorze, w którym byłem.
Z moim synem Adamem bardzo trudno było patrzeć, jak dorasta, kiedy byłem w więzieniu. urósł i stał się bardziej świadomy tego, dlaczego nie mogliśmy mieć osobistego fizycznego kontaktu, takiego jak ojciec z ich dziećmi, znacznie trudniej było mu się z nim pogodzić i muszę powiedzieć, że nigdy nie sprawiał, że czułem się tak, jakbym pozwalał on i jego matka w tym przypadku w dół. W ciągu nieco ponad 16 lat, które spędziłem w więzieniu, wiedziałem, że nigdy nie oddam tego czasu Dorocie i Adamowi. Mogłem zmienić całe nasze życie tylko będąc dobrym mężem i ojcem i opiekunem, kiedy zostałem zwolniony, co lubię wierzyć
Niedługo skończyłem warunkowe zwolnienie po 5 latach, kiedy Dorothy zmarła nagle na zawał serca. Przyszłość, którą wspólnie planowaliśmy po tym, jak właśnie nagle dobiegła końca, była najbardziej nie do opisania. Poczucie winy było ogromne, moja Dorota i syn Adam spędzali więcej czasu na odwiedzaniu mnie w więzieniu niż przedtem i po tym, jak wyszedłem z więzienia, a to poczucie winy wciąż sprawia mi smutek. Minęło 35 lat, odkąd zostałem zwolniony z więzienia.Chociaż mieszkam w innym stanie z powodu mojego syna, jego żony i wnuków, oni są moim życiem dzisiaj, a Dorothy i jej lojalność wobec mnie przez cały mój wyrok więzienia jest zakorzeniona i zawsze będzie w moim sercu aż do śmierci.
Odpowiedź
Szczerze mówiąc, nic ci nie mówią, czekając na wysłanie do więzienia. Dowiedziałem się wszystkiego, co wiedziałem od innych, którzy już tam byli. Miałem ogólny pomysł, jak to będzie. Prawda jest taka, że dopóki nie dotrzesz na miejsce i sam się przekonasz, nie ma żadnego planowania poza twoją zdolnością do trenowania mózgu, aby sobie z tym wszystkim poradzić i znieczulić.
Nie będę kłamał, twój pierwszy dzień lub dwa mogą wydają się onieśmielające, po prostu z powodu horrorów, które prawdopodobnie słyszałeś i oglądałeś w telewizji przez całe życie. Nie wspominając już o tym, że miejsce jest na początku przerażające. Mogę ci obiecać, że będzie łatwiej i nie będzie tak źle, jeśli tylko zostaniesz sam.
Oto, co moim zdaniem ktoś powinien wiedzieć wcześniej. Bądź przygotowany na ścisłe zasady i musisz ich przestrzegać, nawet jeśli nie chcesz lub nie masz na to ochoty. NIE pożyczaj niczego od nikogo, chyba że masz pieniądze na książki do jak najszybszej spłaty. Jeśli to możliwe, nigdy niczego nie pożyczaj.
Jeśli widzisz związek między dwojgiem ludzi, trzymaj się z daleka od niego za wszelką cenę. Jeśli ktoś robi coś niegrzecznego, odwróć głowę i nic nie mów. NIE donoś tam. Nigdy nie widziałeś ani nie słyszałeś niczego w porządku. Zaufaj mi, że skrzywdzą znicza.
Wypatruj tych, którzy lubią żerować na nowicjuszach i wyłudzić ich ze wszystkich swoich rzeczy. Nie musisz być niegrzeczny, ale nie bądź przesadny. Bądź samotnikiem.
Przygotuj się do korzystania i dzielenia tej samej toalety i prysznica z kilkoma osadzonymi jednocześnie. Nie ma już czegoś takiego jak prywatność.
W razie potrzeby nie bój się prosić Strażników o pomoc. Na przykład musisz wiedzieć, gdzie jest medycyna. Poproś, aby mogli Ci pokazać.
Zwróć uwagę na wszystko i wszystkich. Zbierz jak najwięcej informacji, dzięki czemu będziesz wiedzieć, kto jest w porządku, a kto nie. Poza tym można dowiedzieć się o wiele więcej o tym, jak to działa, a inni więźniowie pomogą Ci znaleźć drogę. W rzeczywistości jest tam wielu dobrych ludzi. Nie martw się, wszystko będzie dobrze.
Mój pierwszy tydzień był pracowity, zawsze dzwoniono do lekarza w celu przeprowadzenia badań itp. Przez personel medyczny. Muszą upewnić się, że jesteś wystarczająco zdrowy, aby dotrzeć do populacji ogólnej bez przenoszenia chorób.
Tam jest głośno. Przygotuj się na to i naucz się dostosowywać.
Zjedz śniadanie, nawet jeśli jest podawane wcześnie rano. Lunch i kolacja mogą być katastrofą. Nie wiem, do jakiego więzienia pójdziesz, ale wiele z nich serwuje jedzenie klasy F. Z wyjątkiem śniadania. To herbatniki domowej roboty, miseczki płatków śniadaniowych itp.
Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest fakt, że jest to tylko tymczasowe. Nawet jeśli masz dożywocie, jest to tylko tymczasowe, dopóki nie przejdziesz do następnego życia.
Nie zaczynaj niczego z innymi więźniami i trzymaj się z daleka od gangów. Nie zachowuj się lepiej niż ktokolwiek inny, po prostu daj znać, że jesteś samotnikiem. Zachowaj spokój nawet wokół nich. Będą cię szanować za wszystkie te rzeczy.
Mam nadzieję, że to pomoże. Nie krępuj się zapytać mnie o cokolwiek lol.