Najlepsza odpowiedź
Nie wiem, czy to zdanie ma głębsze znaczenie.
„Koń ścigał się obok upadku stodoły. ”to przykład zdania na ścieżce ogrodowej . Są to po prostu te zdania, które oszukują czytelnika, aby go źle zinterpretować, dopóki zdanie jest zakończone.
„Koń, który ścigał się obok stodoły upadł” jest alternatywą dla zdania „Koń pędził obok upadłej stodoły”.
Kiedy czytamy, myślimy jak…. „Koń pędził obok stodoły”. Ale kiedy docieramy do „upadku” , jest to mylące.
Właściwie ścigał się obok stodoły to opis konia, a głównym czasownikiem jest upadł .
Więc to jest po prostu jak: Koń (który koń – który ścigał się obok stodoły) upadł
Inny przykład
„Kompleks domów żonatych i samotnych żołnierzy i ich rodziny. ”
Kiedy czytamy, idziemy jak…. „złożone domy zaślubione” i myślimy, że staramy się uzupełnić i zinterpretować słowa, które nadejdą.
Wtedy jesteśmy zdezorientowani, gdy docieramy… .. „złożone domy zamężne” ……… ”i samotni żołnierze” …… ”i ich rodziny”
Ale kiedy skończysz całe zdanie i zobaczysz, wygląda to tak…
Kompleks domów – żonaci i samotni żołnierze oraz ich rodziny.
Co po prostu oznacza, że kompleks zapewnia domy dla żonatych i samotnych żołnierzy oraz ich rodzin.
Odpowiedź
Oznacza to, że ktoś czytał prace lingwistyczne na temat składni, ponieważ jest to częsty przykład zdania „ścieżka ogrodowa”. „Ścieżka ogrodowa” w tym przypadku odnosi się do analizowania gramatyki zdania przez słuchacza, która nagle zostaje przerwana przez nieoczekiwaną część mowy. Uważa się, że zmusza to słuchacza do ponownej analizy zdania, co oznacza opóźnienie w zrozumieniu.
Jednak znaczenie zdania jest trywialne. „Który ścigał się obok stodoły” to zdanie względne modyfikujące konia. Możesz go rozebrać i powiedzieć:
Koń upadł.
i to, co zostało, jest łatwe do zrozumienia. Dokładnie ta sama struktura dotyczy każdego modyfikatora w tej postaci:
- Koń, który był biały upadł.
- Koń, który zjadł jabłko upadł.
- Koń, który stanął w Del Mar upadł.
Ten rodzaj rzeczy jest uwielbiany przez formalnych syntaktyków, ale rzadko używany przez prawdziwych anglojęzycznych (chyba że ich codzienna praca polega na składni). Zdania względne osadzone w środku, takie jak ta, uważano za interesujące od czasów Noama Chomsky i George Miller napisali artykuł „udowadniający”, że parser statystyczny nie był w stanie poprawnie zdekodować tych struktur. Z pewnością prawdą jest, że człowiek dostaje zawrotów głowy, gdy zaczynasz je teleskopować, aby się pochwalić, na przykład:
Kot, który gonił szczura, który zjadł ser, który siedział w lodówce, przewrócił się.
Ale to jest stylistycznie niezręczne i częściej jest domeną gier i rymowanki niż ordi żadna mowa.