Najlepsza odpowiedź
Tak, Księżyc jest nie tylko za pokazanie tego stanu. W rzeczywistości nie jest to bliskie samotności. Księżyce, które również wykazują ten stan to:
Księżyce Marsa:
Fobos (7,66 godziny)
Deimos (1 2646 dni)
Księżyce Jowisza:
Metis (7,17 godziny )
Adrastea (7,256 godziny)
Amalthea (12,03 godziny)
Thebe (16,267 godziny)
Io (1,7691 dni)
Europa (3,5512 dni)
Ganymede (7.1546 dni)
Callisto (16,689 dni)
Księżyce Saturna:
Pan (13,8012 godzin)
Atlas (14,44056 godzin)
Prometheus (14,71176 godzin)
Pandora (15,084 godzin)
Epimetheus (16,66392 godziny)
Janus (16,67184 godziny)
Mimas (22,618128 godzin)
Enceladus (1.370218 dni)
Tethys (1.887802 dni)
Telesto (1.887802 dni)
Calypso (1.887802 dni)
Dione (2,736915 dni)
Rhea (4,518212 dni)
Titan (15,94542 dni)
Iapetus (79,3215 dni)
Księżyce Urana:
Miranda (1,413479 dni)
Ariel (2,520379 dni)
Umbriel (4,144177 dni)
Tytania (8.705872 dni)
Oberon (13.463239 dni)
Księżyce Neptuna:
Proteus (1,122 dnia)
Triton (5,877 dni)
Księżyc Plutona:
Charon (6.38723 dni)
To zjawisko nazywa się blokowaniem pływowym. Zasadniczo, kiedy te księżyce obracały się szybciej niż ich orbita, planeta pochłania ich moment pędu, aż okres ich rotacji dopasuje się do okresu orbity.
Są to tylko te, o których wiemy, że są zablokowane pływowo. Mogą istnieć inne księżyce, które są połączone pływowo z ciałem macierzystym. W rzeczywistości prawdopodobnie istnieją inne księżyce Saturna, Urana i Neptuna, które prawdopodobnie są przypuszczalnie połączone z ciałem macierzystym, ale tak naprawdę nie zmierzyliśmy ich okresu rotacji.
Różnica między nimi nie może być bardziej zróżnicowane. Ich rozmiary wahają się od 20 km do większych niż planeta Merkury. Oczywiście ich masa i grawitacja są równie zróżnicowane.
Jest jednak jedno podobieństwo między nimi wszystkimi: większość z nich krąży stosunkowo blisko ciała macierzystego. To nie jest niespodzianka. Wpływ ich planety na ich rotację jest silniejszy, gdy znajdują się bliżej ciała macierzystego. W rzeczywistości:
t\_ \ text {lock} \ propto a ^ 6
… gdzie t\_ \ text {lock} to czas potrzebny księżycowi, aby był pływowo zablokowany, a
a to odległość między księżycem a planetą.
Ten wzór mówi nam, że jeśli odległość zostanie zwiększona, czas potrzebny do zablokowania pływów będzie znacznie dłuższy. Na przykład, jeśli mam Księżyc A, Księżyc B i Księżyc C, a stosunek ich odległości do tej samej planety wynosi 1: 2: 3, stosunek czasu potrzebnego do ich zablokowania pływowego wynosi 1:64 : 729, zakładając, że ich początkowa prędkość wirowania jest taka sama, a ich rozmiar i masa są dokładnie takie same.
Źródło:
Ryglowanie pływowe – Wikipedia
Odpowiedź
Tak. Blokowanie pływowe zdarza się większości księżyców, jeśli wystarczy im wystarczająco dużo czasu.
W przypadku każdego księżyca, który krąży w tym samym kierunku, obraca się (prawie zawsze prawda) i ma szybszą rotację niż okres orbity (zwykle prawda podczas formowania) wybrzuszenia pływowe utworzone na Księżycu i planecie, którą orbituje, będą się lekko ciągnąć, powodując stopniowe spowolnienie obrotu księżyca.
Gdy obrót księżyca zwolni na tyle, aby dopasować się do okresu orbity, jego wybrzuszenie będzie skierowane w stronę planety gdzie jej przyciąganie grawitacyjne przeciwdziała wszelkim drobnym zaburzeniom, powiedzmy z powodu uderzeń, chybotania orbity lub stopniowych zmian wysokości orbity (tak jak dzieje się to na naszym księżycu z podobnego powodu).