Najlepsza odpowiedź
Oto kilka hitów, które rozpoczynają się intro na skrzypce. Pierwsze kilka z nich to moje ulubione, ale kocham je wszystkie.
Aint No Stopping Us Now – McFadden & Whitehead
Jeśli już mnie nie znasz – Harold Melvin i niebieskie notatki
Never Can Say Goodbye – Gloria Gaynor
Sha La La (Make Me Happy) – Al Green
Loves Theme – Love Unlimited Orchestra (Barry White)
Rhapsody in White – Love Unlimited Orchestra (Barry White)
Shake It Up Tonight – Cheryl Lynn
Nie chcesz mojej miłości – Debbie Jacobs
Sheila & B Devotion – You Light My Fire
Nie zostawiaj mnie w ten sposób – Thelma Houston
Kiedy Czy znów cię zobaczę – trzy stopnie
Powinieneś być ze mną – Al Green
Gotowi czy nie tu, przychodzę – Delfonics
Barry White miał kilka piosenek ze świetnymi wstępami na skrzypce, oprócz powyższych piosenek z Love Unlimited Orchestra, która był jego pobocznym projektem.
Jesteś pierwszym, ostatnim, moim wszystkim – Barry White
Niech gra muzyka
Mam kwalifikacje, aby Cię zadowolić
EDYCJA 17 kwietnia 2019 r. – Moje sugestie dotyczyły wszystkich utworów R&B, niekoniecznie pop. Oto słynna popowa piosenka ze świetnym wstępem na skrzypce:
Madonna – Papa Dont Preach
Odpowiedź
Nie wiem, czy to pytanie miało na celu wyróżnienie skrzypiec w liczbie pojedynczej, podczas gdy skrzypek być może ma solówkę lub inny istotny wkład w piosenkę, a jeśli chodzi o skrzypce w liczbie mnogiej, która byłaby wtedy bardziej orkiestrowa. Przyjmę skrzypce jako pojedyncze. Biorąc pod uwagę, że jesteśmy ograniczeni do muzyki pop, dwie piosenki, które przychodzą mi na myśl to , Dexy & The Midnight Runners „Chodź, Eileen” i mniej znana piosenka (chociaż ja wolę te dwie rzeczy) „Fisherman Blues” zespołu The Waterboys.
Come on Eileen jest nadal podstawą muzyki lat 80. i prawdopodobnie jednym z bardziej eklektycznych hitów popowych z mnóstwem dubów skrzypcowych, które wydostały się z Wielkiej Brytanii do Stanów. Nic dziwnego, że jest to ulubione miejsce fanów w studenckich barach nurkowych, barach karaoke i w Dzień Świętego Patryka. Fisherman Blues, choć nie jest tak popularny, ma krwawiące i piękne skrzypce grające w całym utworze, w tym 16-taktowe solo skrzypiec. Chociaż piosenka ta może nie być uważana za mainstreamową ze względu na celtyckie uwertury, od 1989 roku kręci się w wystarczającej liczbie kręgów, w których większość zapalonych słuchaczy alternatywnego popu byłaby w stanie ją zidentyfikować.