Najlepsza odpowiedź
DZIĘKUJEMY ZA A2A.
Jak stwierdzono w innych odpowiedziach, Stout jest styl piwa. Jest (zwykle) wytwarzany z palonego słodu, co nadaje mu ciemniejszy wygląd i smak kawy, gorzkiej czekolady, a czasem nawet tytoniu, w zależności od odmiany Stout.
Historycznie „stout” był mocnym piwem lub mocne czarne piwo. Najwcześniejsze odnotowane użycie słowa „stout” w opisie piwa miało miejsce w 1677 r., Zgodnie z listem opublikowanym w A History of Brewing przez H.S. Corran.
Stout był zasadniczo silnym Porter. W XVIII wieku przemieszczanie się robotników z rolników do miejskich robotników przemysłowych wywołało potrzebę obfitego piwa. Słody brązowe były tańsze i obfite, więc używano ich do masowej produkcji piwa dla nowo przybyłych pracowników miejskich.
Około lat dwudziestych XVIII wieku nałożono podatek słodowy. Ponieważ brązowy słód był tańszym słodem, który nie produkował tak dużo cukru, browarnicy zaczęli używać bardziej kosztownego jasnego słodu, ale mogli go używać mniej.
Wynalazek pieca do prażenia Daniela Wheelera w 1817 roku przyniósł o tęgich, jakie znamy dzisiaj. Piwowarzy zaczęli używać palonego czarnego słodu, tworząc inne piwo niż tak zwane Porter. Arthur Guinness zaczął określać swojego portera XX jako „Extra Stout Porter”, co ostatecznie zostało skrócone do Stout. Niedługo potem styl ten stał się standardowym określeniem ciemnego piwa, które nieco różniło się od Portera. W skrócie, mamy Arthurowi Guinnessowi podziękować za wprowadzenie terminu Stout.
Istnieje pięć uznanych stylów stoutów: Sweet lub Milk Stout, Dry lub Irish Stout, Oatmeal Stout, Foreign lub Extra Stout Imperial Stout. Kilku piwowarów new age produkowało również Blonde Stouts.
BOOMSHANKAR
Odpowiedź
Zwykłem chodzić do baru w irlandzkim pubie (w Nowym Jorku, na początku „Lata 90-te”) i \_fanatykowali\_ na temat prawidłowego nalewania Guinnessa, utrzymywania linek w czystości itp.
Niemniej jednak, gdy którykolwiek z Irlandczyków mówił o piciu go tu czy tam, wszyscy mówili to samo rzecz: „Jak tylko przekroczy wodę, to już nie jest Guinness”. Głównym wyjaśnieniem, które podali, było to, że musi zostać pasteryzowany, jeśli opuścił Irlandię, ale nie jestem pewien, czy wtedy było to prawdą, aw 2014 r. To nieistotne – każdy Guinness, który pijesz dzisiaj w USA, był rzeczywiście uwarzony w Kanadzie [ Gdzie jest Guinness Brewed? ].
Powiem, że miałem okazję napić się Guinnessa w Irlandii i to jest \_delicious\_. Zupełnie inne doświadczenie niż to, do czego byłem przyzwyczajony tutaj w USA. Jednak głównym czynnikiem była prawdopodobnie po prostu świeżość. Jak powiedział mi pewien bardzo sprytny dystrybutor Guinnessa: „Pomyśl o tym… piwo to w zasadzie te same składniki co chleb. Jak tylko zostanie zrobione, zaczyna zwietrzać. Spędzamy dużo czasu i wysiłku, starając się, aby było tak świeże, jak to tylko możliwe, dopóki nie podasz, ale Guinness, który sprzedajesz tutaj w Nowym Jorku, nie może być tak świeży, jak to, co dostajesz w Dublinie.
(Nie twierdzę, że piwo „nie może się poprawić wraz z wiekiem – tylko to” to rozsądne wyjaśnienie, dlaczego Guinness w Irlandii może smakować o wiele lepiej niż to, co można dostać prawie wszędzie.)