Skąd wzięło się słowo „jeden”?


Najlepsza odpowiedź

Włącz (e) ce znowu Słownik etymologii online dostarcza produkty.

jeden (przym., n.)

„będący tylko pojedynczą jednostką lub indywidualny; będąc pojedynczą osobą, rzeczą itp. z wymienionej klasy; pierwszy lub najniższy z liczebników głównych; jedyny w naturze, ten sam; pierwsza liczba całkowita składająca się z pojedynczej jednostki; jedność; symbol przedstawiający jeden lub jedność; ” do. 1200, od staroangielskiego an (przymiotnik, zaimek, rzeczownik) „jeden” z Proto-germańskiego * ainaz (źródło również staronordyckiego einn, duńskiego een, starofryzyjskiego an, holenderskiego een, niemieckiego ein, gotyckiego ains), od SROKI root * oi-no- „one, unique.”

Oryginalnie wymawiane, ponieważ nadal występuje tylko, pokutować, samotnie iw dialekcie dobre „un, young” un itd .; obecna standardowa wymowa „wun” zaczęła się c. 14c. w południowo-zachodniej i zachodniej Anglii (Tyndale, człowiek z Gloucester, pisze, że wygrał w swoim przekładzie Biblii) i zaczął być generałem 18c. Używaj jako zaimka nieokreślonego pod wpływem niespokrewnionego francuskiego on i łacińskiego homo.

Odpowiedź

Z łaciny. Jest to ten sam katalog główny co unit i uncja . Jest to również miejsce, w którym większość języków europejskich otrzymuje pojedyncze przedimki nieokreślone ( un / une po francusku, un / una in Hiszpański itp.).

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *