Najlepsza odpowiedź
Nie. W formalnym piśmie więc na początku zdania prawdopodobnie nie będzie następował przecinek.
Jest kilka powodów, dla których normalnie nie zobaczylibyśmy z przecinkami, więc na piśmie.
Oto jeden powód: Więc , po którym następuje przecinek, zwykle oznacza znacznik dyskursu. Chociaż używamy znaczników dyskursu zarówno w mowie, jak i piśmie, nie używamy tych samych w obu. Więc jest do mowy. Używamy go jako otwieracza rozmowy ( na piśmie.. ) lub do zmiany tematu (Ja: Świnie potrafią latać. Ty: Więc znowu odstawiłeś lekarstwa.. ) lub myśl końcową ( Więc teraz już wiesz… ) lub „wznowienie [z] porzuconych trajektorii działań” ( Więc gdzie my? ).
Oto kolejny powód: jeśli na początku zdania na piśmie znajduje się tak , będzie prawdopodobnie spójnikiem koordynującym lub przysłówkiem. Zwykle nie następuje po nich przecinek.
Jako koniunkcja koordynująca , więc oznacza z tego powodu lub z tego powodu : Kiedy naukowcy stwierdzili, że świnie mogą latać, nie mogłem w to uwierzyć. Więc poprosiliśmy ich o dowód. Postępujemy zgodnie z tą samą zasadą przy łączeniu niezależnych klauzul (bez przecinka po koniunkcji koordynującej): Nie mogliśmy w to uwierzyć, więc poprosiliśmy ich o dowód. Niektórzy ludzie mogą ci powiedzieć, żebyś nie zaczynał zdania od spójnika koordynującego. Są zdezorientowani.
Więc ma również specjalną właściwość jako koniunkcję koordynującą; w przeciwieństwie do innych, można go załadować z wyprzedzeniem (w takim przypadku oznacza to w kolejności ): Aby mogli udowodnić, że świnie potrafią latać, naukowcy przeprowadzili eksperymenty.
Oto przypadek, w którym więc po koniunkcji następuje przecinek: Więc bez zbędnych ceregieli poprosiliśmy ich o dowód.
Oto więc jako przysłówek rozpoczynający zdanie: Byliśmy tak podekscytowani latającymi świniami, że zapomnieliśmy o szkole. Oraz: Świnie nie potrafią latać. Tak pomyśleliśmy.
Podsumowując. . . Mowa: Zatem świnie potrafią latać. Pisanie: Podsumowując, świnie potrafią latać. Mowa : Ja: Spóźniliśmy się na autobus. Ty: Wtedy będziemy musieli iść. Pisanie: Spóźniliśmy się na autobus. Musieliśmy więc iść.
Więcej informacji:
Znaczniki dyskursu (więc, dobrze, dobrze) – angielski Grammar Today – Cambridge Dictionary DISCOURSE MARKERS – CONNECTORS LISTA DISCOURSE MARKERS Z PRZYKŁADAMI
Odpowiedź
P: Tak więc, w formalnym piśmie, przecinek powinien następować po słowie „tak” na początku zdania; jeśli tak, czy możesz podać przykłady?
Odp .: Krótka odpowiedź brzmi „tak” – przecinek powinien znajdować się po „tak” na początku zdania – zarówno w formalnym, jak i nieformalnym piśmie. (Z wyjątkiem jednego przypadku, o którym wspomnę poniżej.)
Prawdziwe pytanie brzmi: czy „więc” w ogóle powinno zaczynać zdanie.
- W formalnym piśmie należy minimalizować początek zdanie z „So”. Chodzi mi o to, że „So” może rozpoczynać zdanie, jeśli jest wypadkową klauzulą pomocniczą głównej klauzuli lub zdania przyczynowego. Na przykład „ Wiele osób nadużywało zasady pracy z domu. Dlatego firma postanowiła go wyeliminować. ”Ja:„ Jan kupuje motocykl. Ja też myślę o tym. ” Żona: „ Więc gdyby John miał zeskoczyć z mostu, czy ty też?”
- To prowadzi mnie do moja druga uwaga: „Więc” ma swoje zastosowanie w rozmowie. Zwłaszcza, jeśli ta rozmowa jest powtarzana dosłownie w Twoim artykule lub książce.
- Początek zdania „tak” jest często używany do zapowiedzi nowego tematu, tak jak to zrobiłeś. To użycie „tak” jest bardzo powszechne w rozmowach, ale można je wyeliminować w formalnym piśmie. Chyba że chcesz coś powiedzieć, tak jak to zrobiłeś, lub tak, jak ten sentece robi „A więc co to za wielka sprawa z rozpoczynaniem zdania od„ tak ”.”
- Czasem wymyśla sobie żart. „Więc ksiądz, pastor i rabin wchodzą do baru…” W tym przypadku po wyrazie „tak” nie ma przecinka.