Najlepsza odpowiedź
*** Spojlery A Memory of Light ***
Kiedy Rand wchodzi do Shayol Ghul i zbliża się do Pit of Doom, wspomina się, że widzi pustą skorupę na ziemi i pyta Moridina, co to jest.
„Statek, którego mój pan nie potrzebował, nie potrzebował dłużej – powiedział Moridin. Saa unosił się w białkach jego oczu, podskakując, drżąc i poruszając się z szaloną energią. „To zrodziło to, co jest za mną.”
W całej serii jest to mocno sugerowane, że Shaidar Haran był awatarem Mrocznego, jego reprezentacją w świecie fizycznym (jego imię dosłownie oznacza Rękę Ciemności ).
Wiemy, że Pomioty Cieni zostały stworzone przy użyciu Prawdziwej Mocy, która jest esencją Ciemnych. SH to tylko rozszerzenie tego IMO.
Odpowiedź
Nie wiem, czy to rzeczywiście niepopularna opinia wśród większości fanów WoT, ale z pewnością tak jest tutaj na Quora.
Robert Jordan był całkiem dobry w pisaniu postaci kobiecych.
Tak powiedziałem, niech procy i zaczynają się strzałki.
.
.
.
Już gotowe? Ok, pozwól mi więc wyjaśnić.
Moim zdaniem stereotyp, że postacie żeńskie Jordana są dwuwymiarowe, szarpanie warkocza, wygładzanie spódnicy, uległe wycinanki z kartonu, jest moim zdaniem nadwyrężony.
Przeładowany, ale nadal zabawny.
Ludzie, którzy wysuwają ten argument, wydają się skupiać prawie wyłącznie na trzech postaciach: Egwene, Elayne i Nynaeve (którzy wprawdzie robią sporo „szarpania warkocza i wygładzania spódnicy” między nimi trzema).
To jednak ignoruje fakt, że Jordan napisał więcej niż tylko trzy postacie kobiece i że wiele innych kobiet w jego książkach w ogóle nie pasuje do tego stereotypu . Obejmuje to Moiraine , Min , Bridgette , Tuon , Aviendha , Verin i Niepowodzenie i wiele innych.
Ponadto Robert Jordan dobrze rozumie kilka bardzo ważnych rzeczy o kobietach w jego serialu.
- Kobiety mają sprawczość. Od samego początku serii jest jasne, że postacie kobiece będą miały równą rolę w kierowaniu fabułą i nie zostaną zdegradowane na miejsce pasażera.
- Jordan zdaje egzamin Bechdela śpiewająco. Interakcje między kobietami odgrywają bardzo ważną rolę w całej serii.
- Nie ma „właściwego sposobu” na bycie kobietą. To, co stanowi kobiecość w świecie Jordanii, różni się w zależności od kultury i kobiety. Aviendha, Aiel Spear Maiden, bardzo różni się od rozpieszczonej księżniczki Elayne, która z kolei bardzo różni się od Min, chłopczycowego ulicznego urwisa. Jest wiele kobiecych postaci, które dalekie są od bycia normą, ale uważają, że „szarpanie warkocza i wygładzanie spódnicy” nie przystoi kobiecie.
- Kobieta może być jednocześnie kobieca i hardkorowa. Prawdą jest, że niektóre z kobiecych postaci Jordana mają bardzo kobiecą obsesję na przykładach do włosów, ubioru, chłopców itp. Rządzą także narodami, dowodzą armiami, przechytrzają przeciwników politycznych i rozbijają dziesiątki pomiotów cieni. Nasza kultura często wpaja nam ideę, że kobiety muszą stać się bardziej męskie, jeśli mają być twardzielami. Jordan całkowicie odrzuca ten pomysł. Nie oznacza to, że nie ma on postaci żeńskich o znacznie bardziej męskich cechach. Min, Aviendha, Tuon, Bridgett i Faile są tego przykładami. Raczej chodzi o to, że niektóre z jego najbardziej złych postaci są niezaprzeczalnie (z braku lepszego określenia) „dziewczęce”.
Na koniec warto zaznaczyć, że żona , sama doświadczona montażystka fantasy, odegrała dużą rolę w inspirowaniu i redagowaniu prac Jordana. Sam Jordan przyznał, że są jej fragmenty w każdej z jego głównych postaci kobiecych.