Najlepsza odpowiedź
Pierwszą rzeczą, jaką należy sobie uświadomić, jeśli chodzi o podprzestrzeń, jest to, że jest to w zasadzie technobabble. Nie opiera się na żadnej prawdziwej teorii naukowej i nie ma spójnego wyjaśnienia w żadnym kanonicznym materiale Star Trek .
Ale czytanie między wierszami zarówno w kanonie, jak i nie -canon materiałów, takich jak Podręcznik techniczny TNG , podprzestrzeń wydaje się być oddzielnym wymiarem, a może zestawem wymiarów, z którymi możemy się łączyć jedynie poprzez generowanie pól podprzestrzeni. Podprzestrzeń stanowi podstawę czasoprzestrzeni, nadając jej kształt jak rama, którą robi budynek, a więc manipulując podprzestrzenią, możesz także manipulować czasoprzestrzenią z nią połączoną.
Wydaje się, że podprzestrzeń można używać na trzy sposoby:
- Generując zagnieżdżone, rozszerzające się pola z ostrożnie zastosowanymi asymetriami, możesz napędzać pojazd, wypaczając przestrzeń wokół niego, czego fizyka relatywistyczna nie liczy się jako przyśpieszenie. Pozwala to uniknąć efektów dylatacji czasu i obejść potrzebę stale rosnących i ostatecznie nieskończonych wydatków na energię w miarę przyspieszania do wyższych prędkości. W związku z tym możesz zarówno napędzać statek z mniejszymi wydatkami energii przy prędkościach podświatłowych , jak i podróżować z prędkościami nadświetlnymi, które w innym przypadku wymagałyby nieskończonej energii.
- Poprzez osadzenie energii elektromagnetycznej w polu podprzestrzennym lub zakodowanie danych w samym polu (źródła są niejasne), możesz przesyłać informacje szybciej niż światło.
- Generując statyczne, symetryczne pole podprzestrzenne, można zwiększyć prędkość światła w tym polu. O ile wiem, efekt ten jest wymieniany tylko w materiałach niekanonicznych, takich jak Podręcznik techniczny (gdzie mówi się, że zwiększa szybkość przetwarzania komputera), więc weź to z przymrużeniem oka.
Ta koncepcja podprzestrzeni różni się znacznie od zwykłych mechanizmów typu hiperprzestrzeni. Zwykle dotyczą one statku wejście do innego wymiaru, a następnie podróż przez niego; statek znika z normalnej czasoprzestrzeni na czas podróży. Z drugiej strony napęd warp zasadniczo chwyta inny wymiar i używa go do manipulowania czasoprzestrzenią w tym wymiarze. Statek nigdy nie opuszcza normalnej czasoprzestrzeni, dlatego nadal możesz zobaczyć gwiazdy w zniekształceniu.
jest jednak prawdopodobnie możliwe, aby wejść i podróżować przez podprzestrzeń tak, jak w hiperprzestrzeni. Czasami widzimy zjawiska naturalne (np. elipsy grawitonowe i korytarze podprzestrzenne ), które mogą wprowadzać materię do podprzestrzeni i przenosić ją przez nią; jednak żadna technologia Federacji nie działa w ten sposób. Może po prostu wykraczać poza ich obecny rozwój technologiczny.
(Nowe filmy o Star Trek wykorzystują efekt „nieprzezroczystego tunelu” przypominający hiperprzestrzeń, a nie znane latające gwiazdy. Przypisuję to różnice między osiami czasu. Niektóre źródła sugerują, że wczesne statki nie mogły widzieć przez swoje własne pola warp, a tylko rosnące wyrafinowanie sterowania polem warp pozwoliło na to. Na osi czasu filmu, gdzie zniszczenie Kelvin popchnął Gwiezdną Flotę do bardziej militarystycznej postawy, przypuszczam, że badania i rozwój, które poszłyby na lepsze napędy warp, które były przezroczyste dla oczu i skanerów, zamiast tego poszły na gorszą broń, lepsze tarcze większe statki.)
Odpowiedź
Jest to trudne, ponieważ można przejść na trzy sposoby. Akcja, komedia lub dramat emocjonalny.
Jeśli pójdziesz na scenę akcji, odcinkiem jest Balance of Terror.
„Balance of Terror” był pierwszym odcinkiem TOS, który miał klasyczne dobro kontra zło w postaci wroga, który mógł zagrozić całej ludzkości. Akcja była dobrze napisana, a główni bohaterowie imponujący. Wrzucony w tę bitwę dobra i zła była wewnętrzną bitwą w sprawie dobra. Rasizm i bigoteria są zwalczane przez ludzkiego przywódcę, który nie ma polityki tolerancji, żąda uległości i stawia czoła nawet mikroagresjom. Ten odcinek przedstawiał to, co jest dobre w przyszłości. Odcinek wyraźnie nakreślił również niebezpieczeństwa związane z nowymi przygodami w kosmosie i jak nawet najlepiej zaplanowane wysiłki człowieka mogą zostać sparaliżowane, jeśli pozwolimy, aby wady, takie jak uprzedzenia, wpłynęły na nasze decyzje. Szacunek dla taktyki wroga sprawił również, że widz wczuł się w wroga, co nie zawsze jest zawarte w dobrych i złych dramatach science fiction.
Ten odcinek dał również szansę większości gwiazd Paul Comi jako porucznik Stiles i Mark Lenard jako komandor romulański dali fascynujące występy. Uwierzyłeś tym postaciom i ich wadom.Odgrywając te zewnętrzne i wewnętrzne dramaty, scenariusz Balance of Terror dał nam ciekawą historię o wulkańskim dziedzictwie Spocka, prawie dał nam ślub i pozwolił Uhurze sterować statkiem.
Jeśli pójdziesz na komedię, Problem z Tribbles to twój skrypt.
Ten skrypt ma dziury, ale jest fajny. To TOS chce się z siebie śmiać. Kampowe podejście Shatnera jest napędzane przez Klingonów, którzy kłaniają się po tym, jak zostali obrażeni, niekompetentni biurokraci, bójka w barze i gościnnie występujący z obozowym Williamem Shatnerem. (Stanley Adams jako Cyrano Jones). Fani Treka uwielbiają to, ponieważ stara się być zabawny i działa. Poza tym każdy dzieciak chciał mieć Tribblea po zakończeniu odcinka.
Jeśli wybierzesz dramat interpersonalny, żaden odcinek nie przebije „Miasta na krawędzi wieczności”. Ten odcinek nie tyle dotyczy Federacji Star Trek, ile jest czystą fantastyką naukową. Dobre intencje w obliczu wyzyskiwaczy – klasyczny paradoks dobro kontra zło. Gdybyś mógł cofnąć się w czasie, jakich wyborów dokonałbyś inaczej niż ścieżka, którą podążasz? Ma miłość, dramat i sceny akcji, napisane przez Harlana Ellisona, znakomitego pisarza science fiction. Odcinek zdobył nagrodę Writer’s Guild i Hugo za dramatyczną prezentację. Gościnna gwiazda, młoda Joan Collins, była znakomita. Prawdopodobnie najlepsza gościnna rola serialu. Efekty specjalne zostały dobrze zaprezentowane, a historia przemówiła do widzów. Osobiście nie byłem pod wrażeniem gryzienia pięści przez Shatnera pod koniec, co oznaczało jego ból i stratę, ale reszta jego występu została dobrze przyjęta.
Lubię wszystkie te trzy odcinki ze względu na ich własne, wyjątkowe historie, ale jeśli będę zmuszony wybrać, muszę wybrać „Balance of Terror”, po prostu pokonując „City on the Edge Forever”. Nie jest to oparte na związku ze światem Treka ani na wczesnym etapie produkcji serialu. Opiera się po prostu na moim osobistym wyborze. Kiedy przez jakiś czas nie oglądałem TOS i przeglądam programy w serwisie streamingowym lub przeglądam moje DVD, nigdy nie opuszczam Balance of Terror. Mogę to oglądać wielokrotnie.