Najlepsza odpowiedź
Jak się masz powiedzieć: „Porozmawiamy jutro”? A może to „Porozmawiam z tobą jutro”?
Istnieje kilka sposobów przekazania tego samego przesłania. Oba twoje sposoby są poprawne, choć nieco stanowcze: brzmią jak instrukcje lub dyrektywy, szczególnie druga, zamiast po prostu informować kogoś o swoich zamiarach.
Oto kilka sugestii, które byłyby lepsze, gdybyś był tylko zawarcie umowy. „Porozmawiajmy jutro.” „Jutro porozmawiamy (/ pogadamy)”. „Czy możemy porozmawiać jutro?” „Będę mógł (/ dostępny) porozmawiać (/ z tobą) jutro”.
Generalnie rozmowa jest lepsza niż mów , jeśli ma to być dwukierunkowa rozmowa. Często rozmawiamy z kimś, jeśli mamy udzielić mu rady lub instrukcji, ale rozmawiamy z je, jeśli zamierzamy prowadzić rozmowę na równych prawach. Rozmawiaj z i rozmawiaj z nie są nieprawidłowe, ale są rzadsze.
Odpowiedź
„Mówiłem”.
To jest przykład czasu doskonałego.
Czas doskonały składa się z czasownika „do mieć ”(forma podstawowa, inaczej zwana indykatywną) i formację końcową używanego czasownika, która jest zwykle„ -ed ”. To zakończenie pasuje do wszystkich czasowników regularnych, które są czasownikami, których podstawa nie zmienia się w pisowni.
Jednak czasownik, którego tu używasz, to „mówić”, który jest czasownikiem nieregularnym, więc przyjmuje się forma „przemówiła”. (nie * mówił lub * mówił). Pisownia tutaj się zmieniła!
Na szczęście większość czasowników w czasie przeszłym jest „regularna”!
Aby stworzyć idealny czas dla czasownika „mówić”, musisz już dodać do niego nieregularna podstawa, „mówił”, nieregularne zakończenie, „-en”, które zmienia się, „mówił” na „mówiono”.
W zwykłych czasownikach bit „-ed” jest zwykle nazywany participle przeszłym i siedzi szczęśliwie ze wszystkimi regularnymi czasownikami w czasie przeszłym.
Podział na tworzenie regularnego czasu doskonałego jest następujący:
„mieć” (nazywany również czasownikiem pomocniczym) + „Czasownik ”(Zwykły) +„ ed ”(imiesłów bierny). * Pomocniczy czasownik „pomaga” czasownikowi, który po nim występuje! Tutaj jest to „mieć”.
Regularne czasowniki w czasie przeszłym zawsze kończą się na „-ed”, więc zawsze będziesz otrzymywać formacje czasowników w czasie przeszłym regularne, takie jak „Grałem”, „Zdecydowałem ”,„ Umarłem! ”
Jednak nieregularne czasowniki w czasie przeszłym zawsze będą miały wiele różnych zakończeń i zmian w swojej podstawowej formie, aby utrudnić naukę angielskiego!
Czasowniki nieregularne ze zmienionymi formami podstawowymi i nieregularnymi imiesłowami przeszłymi to: „Mówiłem”, „Kupiłem”, „Mam (dziesięć)”, „Wprowadziłem”, „Zasnąłem teraz”!
Znowu przeszedłem! A może jest przyćmiony?