Beste antwoord
Engels heeft VEEL woorden uit andere talen geleend. Daarom is het geen verrassing dat we drie woorden hebben voor hetzelfde concept.
“Oceaan” komt van het Griekse woord “Okeanos”, net zoals “Okean” in het Russisch van Grieks naar, maar Engels komt heeft veel andere taalinvloeden vergeleken met het Russisch.
“Mar” in het Spaans komt van het Latijnse woord “Mare”, dat we ook in het Engels hebben. De link tussen de twee talen is dus hun afleiding van het Latijn, meer nog van het Spaans.
“Sea” is afkomstig van de Germaanse tak van de Engelse taalkunde, het Nederlands. In het Nederlands is “Zee” “Zee”, en aangezien Engels voornamelijk uit het Nederlands komt, zijn er enorm veel leenwoorden en grammaticale aspecten die vergelijkbaar zijn.
Wat betreft het verband tussen “Oceano” en “Oceaan, het is ook het resultaat van een leenwoord uit het Grieks. Het Latijn werd sterk beïnvloed door het Grieks.
En nee, ze hebben niet allemaal betrekking op een wereldrivier. De enige reden waarom “Oceaan” deze connotaties heeft, is te wijten aan de Grieks-mythologische titaan “Oceanus” die de wateren regeerde vóór Poseidon. “Mar / Mare” en “Sea / Zee” zijn slechts woorden die zijn ontwikkeld om de zeeën te labelen.
Antwoord
“Ocean” en “ oceano ” zijn beide Griekse ontleningen via het Latijn, waarbij het oorspronkelijke woord ὠκεανός (ōkeanós) is. Het Spaans heeft het geërfd van het Latijn, het Engels het van het Frans.
“ Mar ” komt van het Latijn “merrie” , die zelf afkomstig is van Proto-Indo-Europees * móri . Er is een verwant in het Engels, maar het is niet erg gebruikelijk: “ slechts “. Het is ook de bron van de eerste helft van het woord “ mer meid” (en het werd ook gebruikt door Tolkien om de naam Mirrormere , maar ik dwaal af).
“Sea” heeft geen verwantschap met het Spaans (dat weet ik), maar het heeft wel verwantschap met andere Germaanse talen. Het komt van Proto-Germaans * saiwiz , dat ook Nederlands werd “ zee ”, Duits ” Zie “, en Zweeds “ sjö “.