Najlepsza odpowiedź
Dużo zależy od tego kogo zapytasz i jak dana osoba interpretuje doktryny i koncepcje Shivy i Buddy.
Budda w istocie oznacza „Przebudzony” – czyli ten, który osiągnął cel jogi, którym jest rozpuszczenie ignorancji i występków poprzez wgląd i mądrość, produkt duchowej kultywacji, a tym samym zakończenie bólu i smutku.
Co to za mądrość? Czy jest to wgląd w ostateczną naturę bytu?
W buddyzmie zwykle mówi się, że jest to pustka lub nieśmiertelność. Jeśli nazywacie to Shivą, to z pewnością, Budda to ten, który rozpoznaje Shivę we wszystkim, to znaczy widzi iluzoryczne zjawiska. W Wadżrajanie jest często opisywana jako świetlista pustka – nie jest czymś możliwym do uchwycenia, opisania ani osobistego, zawiera wszystko, bezgraniczne, jak niebo czy przestrzeń. Jest pusty, ale nie jest martwy, ma w sobie pewną twórczą moc, ponieważ „pustka jest formą, a forma jest pustką”, to czysta nienarodzona świadomość, cecha wiedzy. Dlatego jest świetliste.
Zwykle Pustka i natura Buddy są terminami wymiennymi – wszystkie rzeczy są Buddą, ponieważ kiedy wzmocniony umysł postrzega świat, wszystkie rzeczy stają się odbiciem nirwany, a samsara rozpuszcza się wraz z ignorancją, występki i inne mentalne nieczystości.
Więc jeśli Shiva oznacza po prostu ostateczną rzeczywistość, Budda jest po prostu stanem świadomości natury Shivy – cokolwiek by to nie było.
bądź uczciwy, zauważając teologię Trika Shaivism, która podkreśla ideę Śiwy jako Świadomości lub Uniwersalnego Umysłu.
Może to nie od razu rezonować z buddyzmem, ale o Świadomości nie mówi się, że jest jakąś formą energii, esencji lub substancji… to znaczy, może, werbalnie. Ale jeśli naprawdę o tym pomyślimy – jaka jest natura świadomości? Im więcej prób uchwycenia tego, tym bardziej wymyka się naszemu zrozumieniu.
W tym sensie Budda jest Śiwą, a Śiwa jest Buddą. Wszechobecna natura świetlistej pustki lub Uniwersalnej Świadomości – niewyobrażalna, ale samowystarczalna.
Różnica jest werbalna i konceptualna, a najczęściej jest to Twój wybór, w jaki sposób będziesz je rozróżniać.
Odpowiedź
- Pan Shiva od początku był joginem. Był oświeconą osobą. Bogini Parvati zabrała go do życia rodzinnego.
- Przed ślubem był Shivą. Po ślubie stał się Shankarem. Człowiekiem rodzinnym.
Źródło obrazu google
- Ale Pan Shiva był Buddą od początku. Po ślubie został królem Sidharthem (lub po prostu tak jak on).
- Parvati chciała stworzyć świat , więc Shiva musiał zostać Shankarem, ponieważ są twórcami kultury, ale Siddharth urodził się, gdy świat stawał się materialistą i dzikim (gwałtownym), więc musiał zostać Buddą.
Źródło obrazu google
- Pan Shiva dokonał tylu cudów dla swoich wielbicieli, ale Budda nigdy nie uczynił żadnego cudu. Chciał w prosty sposób zaimponować ludziom. Budda nauczał na oba sposoby słowem i karmą, podczas gdy Shiva nauczał tylko karmą.
- Pan Shiva tyle razy stawał się agresywny, aby ratować kulturę, ale Budda nigdy nie stał się agresywny.
- To jest mój punkt widzenia