Najlepsza odpowiedź
Chociaż rola Willa Smitha była wspaniałym studium postaci, nie wyskoczył poza niezwykłość – być może dla niego, ale w porównaniu do roli Forresta Whitakera w Ostatnim królu w Szkocji, musiał być gwiezdny, nieporównywalny, a Whitaker był niezwykły i porywający w Ostatnim królu.
Uwielbiam Willa Smitha, chciałbym zobaczyć go w pojeździe, który zabierze go poza granice – jest blisko. Ale dla porównania, daję ci Robina Williamsa, uznanego za komika, tak jak Will, a kiedy został nagrodzony Oscarem, to nie dla Króla Rybaka, Towarzystwa Umarłych Poetów, czy Good Morning Vietnam, wszystkie wybitne role był nominowany do Oscarów, ale nagrody nie otrzymał. To było dla Good Will Hunting, postaci daleko wykraczającej poza to, kim był jako osobowość.
A jeśli spojrzeć na aktora takiego jak Denzel Washington, dla którego wiele ról wydawałoby się być kaliber Oscara, nie wygrał dla Huraganu, wygrał dla Dnia Treningu – postaci tak poza nim, że może się zmienić. Nie był nawet nominowany do Filadelfii, za którą wydawało mi się, że zasłużył na ukłon, ani Odwagi pod ostrzałem, albo Karmazynowego przypływu, ani Kolekcjonera kości.
Te nominacje i zwycięstwa są za działanie ponad wszystko, transportować siebie i publiczność. A w latach, kiedy inni aktorzy wzniosą się do tego stopnia, widzimy nawet najlepszych aktorów naszych czasów, którzy zostali z pustymi rękami. To nie jest refleksja nad nimi, to po prostu kwestia percepcji.
Forest Whitaker wygrał tamten rok bez dwóch zdań – zdobył każdą główną nagrodę za tę rolę i większość innych nagród, łącznie 32 Nagrody za odegranie roli Idi Amina w „Ostatnim królu Szkocji”.
Odpowiedź
Uważam, że to proste, ponieważ jeden czarny ojciec okazujący hart ducha i nieśmiertelny miłość do syna, a potem sukces, nie jest popularną narracją. Historia sukcesu Czarnego Człowieka? Jakie jest modne przedstawianie czarnego ojca jako gangstera, który jest nieodpowiedzialny i porzuca swoje dzieci i ich matkę. Chociaż ten film jest prawdziwą historią (czytałem książkę) i jest o wiele dokładniejszy w prawdziwym życiu niż fikcja. Jako społeczeństwo jesteśmy bardzo zadowoleni z marginalizowania i wyśmiewania czarnego ojca i jego roli jako rodzica. Dlatego widzisz znacznie więcej negatywnych aspektów czarnych mężczyzn (chyba, że gra on piłką) niż pozytywnych.