Beste antwoord
De joodse familienaam Shapiro kan ook worden geschreven als Shapira, Schapiro, Schapira, Sapira, Spira, Spire, Spiro, Sapiro, Sprai, Szpir (uitgesproken als Shpir), Szpiro (uitgesproken als Shpiro), Saphir, Sapir en Spear en Chapiro (in het Frans). Het wordt gedragen door zowel Ashkenazis (Joden uit Noord- en Oost-Europa) als Sefardis (Joden uit Spanje en Portugal).
Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van deze naam:
- Het zou kunnen betekenen “van de stad van Speyer . ” Speyer, uitgesproken als Shpeyer, was een centrum van de middeleeuwse Duits-Joodse cultuur. Asjkenazische Jiddische sprekers spraken de naam van de stad uit als Shpire. Spellingen zoals Shapira, Shapiro, Schapiro, Szpir en Szpiro komen overeen met dit idee.
- Het zou kunnen betekenen “ knap . ” Het Hebreeuwse woord “shapir” betekent knap of mooi. Shapiro zou een beschrijvende bijnaam kunnen zijn die dit woord belichaamt. En middeleeuwse Duits-joodse rabbijnen, dol op woordspelingen, hadden al een verband gelegd tussen de stad Speyer en het Hebreeuwse bijvoeglijk naamwoord dat zo klonk. Spellingen zoals Sapir en (in Engeland) Spire en Spear weerspiegelen dit idee.
- Het zou kunnen betekenen “van de stad San Pedro ,” een van verschillende steden met die naam waaronder Joodse gemeenschappen in Sefardisch Spanje. Spellingen zoals Spira, Spiro, Sapir en Sapira weerspiegelen dit idee.
- Het zou kunnen betekenen “ sapphire “, dwz iemand die werkt met saffieren en andere juwelen, een juwelier. In het Hebreeuws is een saffier “sapir”. Spellingen zoals Safir en Saphir weerspiegelen dit idee.
- Het zou kunnen betekenen “ herder . “ Het Middelhoogduitse woord” schaf “betekent schapen, en een Schäfer is een herder. Spellingen zoals Schaper, Schaaper en Schaefer (en vele anderen) weerspiegelen dit idee.
PROBLEMEN MET DEZE THEORIE
Joden in Europa namen niet algemeen achternamen aan totdat de hervormingen van het burgerlijk wetboek van Napoleon in de 19e eeuw dit van hen vereisten. In de middeleeuwen waren ze onder andere joden beter bekend door hun patroniemen (“zoon van” namen) dan door achternamen die waren afgeleid van locaties. Zo zouden middeleeuwse christenen de eminente bankier en opperrabbijn van Engeland Aaron van York kunnen noemen, maar onder de andere joden van York stond hij bekend als Aaron fil Josce (een Normandische Franse manier om Aaron, zoon van Joshua te schrijven).
Dus gebruikte iemand eigenlijk “van Speyer” als een van locatie afgeleide naam?
In de Middeleeuwen was Speyer een van de drie belangrijkste Joodse steden van Duitsland, samen met Worms en Mainz, de ShUM-steden genaamd, genoemd naar hun beginletters in het Hebreeuws.
Een vooraanstaande Jood die in Frankrijk en Spanje woonde maar (ik neem aan ) werd geboren in Speyer en wordt door historici geïdentificeerd met een voornaam, een patroniem clannaam, een bijvoeglijke naam en een locatienaam. De 12e-eeuwse Samuël van Speyer wordt door historici vollediger geïdentificeerd als Samuel ben Kalonymus hij -Heeft van Speyer . Dit betekent Samuel de Vrome (hij-Hasid), een zoon van de familie Kalonymus, van de stad Speyer. (“Kalonymus” is Grieks voor “goede naam” en is een directe vertaling van de Hebreeuwse naam Shem Tov). De familie Kalonymus was vanuit Mainz in Speyer aangekomen, na een Jodenvervolging in die stad.
Maar na de korte middeleeuwse gouden eeuw in de drie ShUM-steden waren de Joden opnieuw het doelwit. De onrust van de opeenvolgende kruistochten en de paniek van de Zwarte Dood vergiftigde de atmosfeer. De Joden waren verplicht Speyer te verlaten tegen het midden van de 16e eeuw en zouden pas honderd jaar later terugkeren.
Nu gaven de mensen die in de middeleeuwen in Speyer woonden hun vrienden niet die ook woonden in Speyer een locatiegebaseerde naam die van Speyer betekent. Het zou nergens op slaan, want ze woonden allemaal op dezelfde plek. Dit betekent dat Samuël van Speyer niet bij die naam werd genoemd door zijn mede-joden in Speyer. Hij werd pas zo genoemd toen hij in Frankrijk en Spanje ging wonen, waar zijn stad van herkomst hem onderscheidde van de mensen om hem heen.
Ik neem daarom aan dat namen als Shapiro, Shapira, Schapiro, Szpiro, enzovoort, de bijnamen waren die Joden kregen tijdens de Renaissance toen ze verplicht waren om Speyer te verlaten en elders terecht te komen.
In het tolerante Polen bijvoorbeeld woonde in de 16e eeuw ongeveer driekwart van de joden in de wereld. Nu zou een Joodse vluchteling uit Speyer kunnen denken dat hij zijn patroniem gebruikt, bijvoorbeeld David ben Meir, maar zijn nieuwe buren in Polen zouden hem beschouwen als David Szpiro, hun manier om David van Speyer te zeggen. En ongeveer 150 jaar later, toen joden achternamen registreerden onder het Napoleontische burgerlijk wetboek, was niemand verbaasd toen de familie waar iedereen nog aan dacht als de Szpiros die benaming koos om hun identiteit mee te formaliseren.
Antwoord
Er zijn twee manieren om ernaar te kijken:
1. Er zijn veel verschillende namen die allemaal “Lee” worden gespeld wanneer ze in het Romeinse alfabet worden geschreven. 2. De naam “Lee” heeft veel verschillende oorsprong.
De op een na meest voorkomende achternaam in China
Verreweg het meest gebruikelijke gebruik van Lee is een transliteratie van 李, die ook kan worden geschreven als Li of Lie, of verschillende andere versies in talen met Chinese invloeden, zoals Vietnamees en Koreaans. Hiervoor hebben we alleen een legendarische oorsprong. Uit de vertaling van een Wikipedian van het artikel “ 李姓 起源 – 东方 娱乐 – 东方网 “:
Volgens de negende eeuw Tang-dynastie tekst Yuanhe Xing Zuan , Li is een tak van de oude voorouderlijke naam Ying (嬴) en stamt af van keizer Zhuanxu , kleinzoon van de mythische Yellow Emperor . [7] Tijdens het bewind van keizer Yao , Zhuanxu “s nakomeling Gao Yao diende als Dali (大理), of Minister van Wet. Tijdens de Xia-dynastie adopteerden de nakomelingen van Gao Yao Li (理) als hun achternaam , uit de titel Dali (wat “grote rechter” betekent). [2] [5]
Het karakter voor de naam veranderde later in 李 (pruim) omdat een belangrijke voorouder van de 李-familie het overleefde door pruimen te eten (zelfde bron). De spelling Lee in tegenstelling tot Lee wordt meestal geassocieerd met Taiwan, Hong Kong en overzeese Chinese gemeenschappen in de Engelssprekende wereld, waarvan de meeste begonnen met migranten uit Taishan County en andere nabijgelegen gebieden.
Een Engelse achternaam die misschien vaker wordt gebruikt voor voor- en tweede namen
Waarschijnlijk is de tweede meest voorkomende oorsprong de Engelse, in het bijzonder vanwege het gebruik ervan in andere namen dan achternamen in de Verenigde Staten. Hoewel zeker niet de enige oorzaak, zijn populariteit als voor- of middelste naam e in de Verenigde Staten, samen met de spellingvariant Leigh, kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan het kopiëren van de naam van de Lee-familie van Virginia, met name de Zuidelijke generaal Robert E. Lee.
Hoewel nieuwer, omdat alle Engelse achternamen zijn nieuwer dan Chinese achternamen, de oorsprong is op dezelfde manier verloren gegaan in de legende, maar het is waarschijnlijk van het Engelse woord “lea” (Oud-Engelse “leah”, niet verwant aan de bijbelse Hebreeuwse naam Leah), wat een weide of een boskap betekent.
Een (meestal) niet-gerelateerde Ierse achternaam
Hoe kan een naam grotendeels niet-gerelateerd zijn? Sommige Ierse leesboeken hebben die naam als een verengelsing van “Ó Laoidaigh” [ The Book of Irish Families, Great & Small ], maar de verengelsing is mogelijk gekozen onder de invloed van de Angelsaksische naam hierboven.
In landen als het VK en de VS bevat een lijst met mensen met de naam Lee deze allemaal.
Er zijn waarschijnlijk ook andere bronnen . Het is een vrij eenvoudige combinatie van geluiden.