Jakie są niekorzystne skutki chowu wsobnego u ludzi?

Najlepsza odpowiedź

Jeden z najsłynniejszych przykładów chowu wsobnego znaleziono wśród członków dynastii Habsburgów (czasem koronowany jako mistrzowie chowu wsobnego) – i to jest teraz niesławna szczęka habsburska, będąca konsekwencją małżeństw i reprodukcji z bliskimi genetycznie członkami. To, co jest znane jako szczęka habsburska, jest z medycznego punktu widzenia prognatyzmem żuchwy, kiedy dolna szczęka wystaje znacznie w porównaniu z górną, powodując problemy z mówieniem i zamykaniem ust.

Hiszpański Karol II, którego dotknęła szczęka habsburska

Były też inne członków, którzy odziedziczyli tę samą wadę, jak Karol V, Filip IV z Hiszpanii (który przekazał ją Karolowi II), którzy również byli dość poważnie dotknięci, i Maria Antonina, która była najszczęśliwszą z nich, ponieważ szczęka nie była tak mocno wystawiona.

Drzewo genealogiczne Habsburgów

Innym przykładem był słynny egipski faraon Tutanchamon. Był produktem kazirodczego małżeństwa między bratem i siostrą, które wpłynęło na niego w wielu sprawach, na przykład na chorobę Kohlera *, która powodowała silny ból kończyn dolnych i uniemożliwiała chodzenie z powodu zapadającej się stopy. Oprócz tego cierpiał również na malarię z powodu słabego układu odpornościowego i skrzywienia kręgosłupa.

* Aby mieć jasność co do czegoś, choroba Kohlera zwykle nie ma wiele wspólnego z inbredem samą w sobie, ale w przypadku Tutanchamona była bezpośrednią konsekwencją tego, że jego matka i ojciec byli bratem i siostra.

Niektóre źródła podają, że oprócz szeregu problemów, o których wspomniałem, najprawdopodobniej miał również rozszczep podniebienia i wydłużoną czaszkę, co jest konsekwencją chowu wsobnego. com / humanities / The-Habsburg-Jaw-And-Other-Royal-Inbreeding-Deformities-and-Disorders.

Hemofilia jest również uważana za (przynajmniej wśród europejskich członków rodziny królewskiej) chów wsobny, ponieważ sama choroba zwykle nie ma większego związku z taką sytuacją. Ale ponieważ wielu członków rodziny królewskiej weszło w związki małżeńskie z innymi rodzinami królewskimi, szanse na nosicielstwo genu potomstwa wywołującego chorobę były znacznie wyższe, w związku z czym dość wielu członków zmarło z tego powodu – Aleksiej Nikołajewicz (syn ostatni car Rosji), Lord Mountbatten, Waldemar z Prus, Infante Gonzalo i Infante Alfonso z Hiszpanii i wielu innych. Wszystkich ich łączyło jedno – byli spokrewnieni z królową Anglii Wiktorią, która uważana jest za główną przyczynę rozprzestrzeniania się choroby wśród wielu europejskich rodzin królewskich http://www.englishmonarchs.co.uk/haemophilia.html.

Królowa Anglii Wiktoria

Odpowiedź

Nie. Jak wspomina profesor Yampolsky, mutacja jest wystarczająca w populacji naszej wielkości, aby zapewnić ciągły wzrost różnorodnych zestawów genów. Drugim czynnikiem jest to, że przy populacji naszej wielkości i ciągłej (choć zmniejszonej) separacji reprodukcyjnej istniejących mutacji genów geograficznych, nie będą one rozprzestrzeniać się wystarczająco szybko w populacji, aby wymazać istniejącą różnorodność. Kolejnym czynnikiem jest miejscowy dobór płciowy. Pomimo światowych mediów i ruchów w modzie, wybór partnerów jest nadal do pewnego stopnia zróżnicowany ze względu na lokalne kryteria atrakcyjności. Powoduje to zwiększone zróżnicowanie między grupami ze znacznymi różnicami w idealizacji partnera.

Niektóre obserwowane cechy zmniejszają się jako procent populacji, nawet gdy wzrastają jako liczba bezwzględna. Dzieje się tak, ponieważ ogólna populacja nadal rośnie wystarczająco szybko, aby uzyskać ten pozornie sprzeczny wynik.

Czasami niektóre grupy mają wrażenie, że dzieje się coś przeciwnego do tego, co sobie wyobrażasz, „wszyscy lubią rodzeństwo”, ponieważ w młodości w ich społeczności wszyscy wyglądali bardzo podobnie, ale teraz jest ich znacznie większa różnorodność w wyglądzie. Jest to jednak mniej wynikiem ogólnego wzrostu lub spadku różnorodności genetycznej, niż zwiększonej mobilności osobników w wcześniej bardziej odizolowanych lokalizacjach geograficznych.

Doświadczyłem tego w mikrokosmosie jako młodość. Ze względu na karierę wojskową moich rodziców przenieśliśmy się na obszar, który w przeszłości był zamieszkany przez dwie grupy założycielskie, które rozmnażały się wyłącznie w swoich grupach. Te dwie grupy założycielskie przybyły na to miejsce z dwóch bardzo wykluczających się geograficznie i reprodukcyjnie miejsc (szwedzkich wyżyn i południowej Francji nie śródziemnomorskiej) jako kolonie. Dwie grupy po przybyciu zostały rozdzielone rzeką, ale wystarczyło zaledwie kilkadziesiąt metrów fizycznej separacji, zgodnie z kulturowymi i religijnymi tabu, aby utrzymać dość silną izolację reprodukcyjną.Przełamanie bariery rozrodczej często prowadziło do oddalania się pary i potomstwa. Ponieważ ci, którzy łamią tabu dotyczące małżeństw mieszanych, często też łamią te tabu. Ale do czasu przyjazdu moich rodzin było kilka innych rodzin wojskowych, które ze względu na pobliską bazę również przeniosły się w te okolice. To wprowadziło do społeczności nową potencjalną różnorodność genetyczną. Gdy krzyżowanie się między grupami lokalnymi oraz między grupami lokalnymi i nowo przybyłymi zwiększyło się, poprzednie dwie blisko spokrewnione grupy, w których wszyscy w każdej z dwóch grup byli kimś ciotką, wujem, kuzynem w tej grupie, zaczęły tracić niektóre z wyraźnie rozróżnialnych cech przynależności do grupy . Więc wygląd był bardziej jednorodny całej populacji, ale w rzeczywistości rzeczywista różnorodność genetyczna wzrosła z powodu wprowadzenia nielokalnych zestawów genów nowo przybyłych.

Morał z opowieści „rzeczy nie zawsze co się pojawia ”

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *