Najlepsza odpowiedź
W rzeczywistości nie jest to proste. Podczas tłumaczenia łatwiej mi jest myśleć o znaczeniu w kontekście i próbuję to przetłumaczyć, zamiast dosłownych słów.
Na przykład słowa „sir and madam” mogą być używane w wielu kontekstach. W zwykłych kontekstach, takich jak „proszę wybacz mi, proszę pana” lub „mamo, jestem, gdzie mogę znaleźć odtwarzacze DVD”, gdy jest używane tylko dla określenia uprzejmości, japoński zwykle odmienia czasowniki i mówi z gramatyką przeznaczoną dla grzecznego kontekstu. zwykle nie używaj zaimków, aby odnieść się do drugiego uczestnika rozmowy.
W bardziej konkretnym kontekście, np. „pani w sklepie”, wskazując kogoś, możesz użyć słów zależnych od wiek osoby, do której się odnosisz, np. お ね え さ ん 、 お に い さ ん (oneesan, oniisan: starsza siostra, starszy brat) może odnosić się do młodej osoby, generalnie młodszej niż 35-40 lat.お ば さ ん 、 お じ さ ん (obasan, ojisan: ciotka, wujek) dla osób w wieku 40–65 lat, chociaż należy uważać, niektóre osoby, zwłaszcza kobiety, nie lubią nazywać ich ciocią! 🙂 お ば あ さ ん 、 お じ い さ ん (obaasan, ojiisan: babcia, dziadek) są dobre dla osób starszych. Jak powiedziałem, Japończycy zwykle nie używają ich bezpośrednio, zwracając się do drugiej osoby, ale tylko w kontekście.
Mam nadzieję że to pomoże! Jeśli możesz podać konkretny kontekst, może mogę być dokładniejszy.
Odpowiedź
Nie.
Szanowni Państwo (lub proszę pani ) są w zasadzie nieprzetłumaczalne, ponieważ język japoński ma różne sposoby okazywania szacunku. Umieszczenie -san na imieniu osoby jest jak powiedzenie „Pan” lub „Pani” itp. W takiej sytuacji, w której użylibyśmy Sir i Pani, język japoński użyłby tytułu wywodzącego się ze związku lub sytuacji. Na przykład:
Sprzedawca (lub dowolny pracownik firmy) rozmawia z klientem lub dzwoni do niego: o-kyaku-san… w tutaj kyaku oznacza klienta, a reszta czyni to honorowym.
Uczeń do nauczyciela: s ensei.
Podporządkowany przełożonemu: imię i nazwisko + san lub stanowisko, np. s hachoo, buchoo, tenchoo (dyrektor generalny, kierownik działu, kierownik sklepu).
W języku angielskim policjant powiedziałby Sir lub Madam (w pierwszej kolejności), ale nie wiem, co mówią w Japonii! Wyobrażam sobie, że unikaliby używania jakiegokolwiek tytułu, może po prostu powiedz sumimasen „przepraszam”, a potem powiedzą Ci, co się dzieje.
Są w rzeczywistości wiele sytuacji, w których tytuł nie jest wymagany, a najbardziej naturalną rzeczą jest tworzenie zdań bez żadnego osobistego odniesienia – kontekst pokazuje, do kogo się odnosi w każdym punkcie.